Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tobrzydkokorzystaćzsytuacji,kiedymamzajęteręceiniemogęsię
bronić.Pokażęsięludziomrozczochrana,wrozpiętymstaniku.No,
puśćmnie,chłopcybędąsięznasśmiali!
Powózwjechałwciemnozielonymrokaleilipowej.Ninaniemogła
jużusiedziećnamiejscu.
–Boże,jakżejatęskniłamzaMakowem!Niemogęuwierzyć,
żeznowutujestem!Maciek,zatrzymajkonie!Chcęwysiąść!
Lekkozeskoczyłazestopnipowozuitrzymającmężazarękę,poszła
szpaleremwysokichbukszpanów.Służba,powiadomionaprzezStacha
oprzyjeździepaństwa,oczekiwałaichprzedpałacem,alenarazie
minąłichtylkopustypowózjadącydostajni.Dopieropodłuższym
czasieukazalisięnowożeńcy.RoześmianaNinawchmurze
rozwianychwłosów,niosławobjęciachogromnybukietkwiatów,mąż
obejmowałjąwpół,szepcząccośdoucha.
Naprogusienizgromadzilisięwszyscydomownicyisłużba
folwarczna,chcącpowitaćpaństwaizłożyćżyczenianowożeńcom.
NaproguNinawpadławramionastęsknionejniani.Paniochmistrzyni
powitałahrabiegoihrabinępostaropolsku,chlebemisolą,apan
Bochniakwystąpiłzoracją.Powitaniebyłobardzouroczyste,składano
państwużyczenia,byłypocałunkiiłzyradości.WalentyiKumosia
spłakalisięjakbobry,aprzedpałacemzagrałakapelawioskowa.
–Doczekaliśmysięnaszegosłoneczka,naszejślicznejróżyczki.
Boguniechbędądzięki–szeptałstarykamerdyner,chylącsięjej
donóg.–Witamywdomujaśnieoświeconąpaniąhrabinę.
Jaśniepanihrabinamachnęłarękąnakonwenanseiucałowała
staruszka,apotemKumosię.Wielkasieńjakzwyklewydałasięjej
olbrzymia,marmurowaposadzkaprzyjemniechłodziławupalny
sierpniowydzień.PrzezotwartedrzwiwpadłoszalałyzradościGrot.
Zrozpęduskoczyłnapanaprzednimiłapamiipolizałgowpoliczek.
PotemzacząłsięłasićdoNiny,przypadającdoziemi,skomląc
imachającogonem.Przytuliłamocnogarnącegosiędoniejpsa,
pocałowałaipieszczotliwiewytargałagozauszy.Niemogłasięoprzeć
chęcizajrzeniadodalszychpokoi.WwielkiejjadalniWalentyczuwał
nadnakrywaniemstołudośniadania,poganiającgderliwiePawła.
Zdalszychczęścidomudochodziływesołe,podnieconegłosysłużby.
Odetchnęła.„Tocudownie,żewszystkojestjakdawniej”–pomyślała
uszczęśliwiona.
–Dokądmamiść?–Spojrzałapytająconamęża.–Podobnoczeka
mnieniespodzianka.Nianiu,gdziemojepokoje?
–NiechJaganicniemówi–uprzedziłAleks.–Samoprowadzężonę
