Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
resztaprzytomnościiżycia.
–Nina?Cieszęsię,żejesteś.Martwiłamsięociebie,mojedziecko
–wyszeptała,zaledwieporuszającspieczonymiwargami.
–Niechmiciociawybaczy,żenieprzyjechałamzarazpopowrocie
zWarszawy,alenatychmiastwpadłamwwirobowiązków,
bowszystkosięwaliło.SprzedałamapartamentciociTekliiteraz
odbudowujęwieśiremontujępałac.–Ninaprzysiadłanaskrajułoża
iopowiadałapogodnymtonem,jakimzwyklesięmówidociężko
chorych.–DostałamlistodAlka.
–Oleśpisał?–Wojewodzinauniosłagłowę,aNinapoprawiłajej
poduszki,układającchorąniecowyżej.–DziękiCi,Matko
Najświętsza!Zesłałaśmipociechęprzedzgonem.–Staruszka
skierowałaoczynawłoskiobrazMadonny.
–Jakżesięciociadziśczuje?–zagadnęłaNina.
Wojewodzinaposłałajejdawne,drwiącespojrzenie.
–Nieudawaj,żeniewidzisz.Umieram!Alejeszczeniezidiociałam
izdajęsobiesprawęztego,cosięzemnądzieje.–Jejgłoszachował
dawnązrzędliwość.–Czytaj!
PrzywołanadoporządkuNinawyjęłazkieszenilistiunikając
patrzenianawoskowątwarzchorejijejwydłużonynos,zaczęłagłośno
iwyraźnieczytać.Doszładoopisumorduwdworkudzierżawcy
ipróbowałatenfragmentlistuominąć,leczwojewodzinanatychmiast
spostrzegłatoprzemilczenie.Ciąglejeszczemiałaznakomitysłuch
izarazwyłowiłakrótkiewahaniewgłosieNinyorazpauzę.
–CotamOleśnapisał?
–Och,totylkotakiprzykryopisnapadukozakównadwór.
–Wojnatoniesielanka,czytaj!–rozkazałaszorstkostaradama.
Ninaposłusznieodczytałalistdokońca.Wojewodzinasłuchała,
przymknąwszypowieki.Oddychałachrapliwie,afalbankinajejnocnej
koszuliunosiłysięwolnoprzyciężkimoddechunawyschłych
piersiach.
–WięcOleśpisałrównieżdomnie!–przemówiła,kiedyNina
zamilkłaizłożywszylist,schowałagodokieszeni.–Alejanie
otrzymałamżadnejwiadomości.Ciekawe,kiedyoddałlistkurierowi?
Jakadatanaliście?
–Niemadaty,boAlekpisałlistprzezkilkadni–skłamałaszybko
Nina,niechcącprzyczyniaćchorejnowychzmartwień.
–Pokażmitenlist!–domagałasięwojewodzina,zwysiłkiem
dźwigającsięiwyciągającwychudłąrękę.–Pokaż!
–Proszęsięniemęczyćiniedenerwować.–Ninaponownieułożyła
