Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Art.11
Częśćogólna
2.Tożsamośćczynu.Zgodniezprzepisemart.11§1k.k.tensamczynmożestano-
wićtylkojednoprzestępstwo.Trafniepodkreślasięwjudykaturze,żezuregulowania
tegowynikazakazmultiplikowaniaprzestępstwprzezmultiplikacjęocen(wyrokSA
wKatowicachz4.07.2019r.,IIAKa70l19,LEXnr2747930).Niejestzatemmożliwa
sytuacja,wktórejnapodstawiejednegoczynusprawcabyłbyskazanyzaconajmniej
dwaprzestępstwa.Niemożnanatomiastwykluczyćsytuacji,gdykilkaczynówbędzie
stanowiłopodstawęodpowiedzialnościkarnejzajednoprzestępstwo.Wtakimprzy-
padkuniebędziemyjednakmówićozbieguprzepisówustawy,leczozbieguprze-
stępstw,itopomijalnym(pozornym).
3.Kryteriaustaleniatożsamościczynu.Kodekskarnyniewskazujenakryteriajednoś-
ciczynustanowiącegopodstawęprawnokarnegowartościowania(natematkryteriów
tożsamościczynuzob.rozważaniaJ.Majewskiego,„Tensamczyn”jakojednazprze-
słanekkumulatywnejkwalifikacji[w:]Zbiegprzepisóworazzbiegprzestępstwwpolskim
prawiekarnym.MateriałyIIBielańskiegoKolokwiumKarnistycznego,red.J.Majewski,
Toruń2006,s.42-43).Wydajesię,żewnioskowanieojednymczynieznajdujepodsta-
wtreściprzepisuokreślającegotypczynuzabronionego(por.wyrokSAweWroc-
ławiuz29.03.2012r.,IIAKa406l11,LEXnr1153763).Totreśćczynnościczasow-
nikowejorazprzyłożeniedoniejzachowaniasprawcywkonkretnymprzypadku
decydujeotym,czymamydoczynieniazjednymczynem,czyteżzwielomaczyna-
mi(takrównieżnp.Ł.Pohl[w:]Kodekskarny.Komentarz,red.R.A.Stefański,War-
szawa2015,s.181).Tam,gdziebędziemymielidoczynieniazjednym,relewantnym
prawniezachowaniemsprawcy,tambędziewchodziłwgręjedenczyn.Niemożnajed-
nakwykluczyćtakiejsytuacji,wktórejsprawcadopuścisiękilkuzachowań,alebędą
onetraktowanejakojedenczynnagruncieprawakarnego(sprawcazadajekilkacio-
sównożempokrzywdzonejitymsamympowodujejejzgon).Wielośćzachowańmoże
składaćsięnajedenczynwrozumieniuprawakarnego,podwarunkiemżezachowania
tełączyścisłyzwiązekczasowo-sytuacyjny(wyrokSAwKatowicachz29.04.2009r.,
IIAKa405l08,LEXnr519653;wyrokSAwKatowicachz19.12.2007r.,IIAKa429l07,
LEXnr418225;wyrokSNz9.02.2006r.,IIIKK164l05,LEXnr180805).Imtenzwią-
zekjestluźniejszy,tymbardziejwielośćzachowańtegosamegosprawcymożeprowa-
dzićdowielościczynów.Owielościczynówniedecydujeaniwielośćspowodowa-
nychprzezsprawcęskutków,aniwielośćpokrzywdzonych(wyrokSAwKatowicach
z3.06.2005r.,IIAKa161l05,LEXnr174988).Niedecydujeoniejrównieżwielość
dóbrprawnych,któresprawcanaruszyłswoimzachowaniem.Możenatomiastdecy-
dowaćowielościczynówwielośćprzedmiotówczynnościwykonawczej(zob.wyrok
SAwLubliniez8.09.2009r.,IIAKa129l09,LEXnr550503).Zajednościączynumoże
przemawiaćjednośćzamiarusprawcy(por.wyrokSAwRzeszowiez12.12.2013r.,
IIAKa106l13,LEXnr1416283).Worzecznictwiepodkreślasię,żezachowanie-
dąceprzejawemjednegoimpulsuwolinależytraktowaćjakojedenczyn(por.wyrok
SAwLubliniez2.03.2010r.,IIAKa270l09,LEXnr583683;wyrokSAwKatowicach
96
JerzyLachowski