Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rokuniespodziewanieprzeniosłojegomyślidoosoby,
która–jaksamawielokrotniemówiła–urodziłasięchwilę
potym,jakmiastowytępiłograsująceponimstada
szczurów.LindaMiller.Pyskata,zbytdużomówiąca,
impulsywna,nieznośnaizaskakującointeresująca
historyczka,dlaktórejproblemystanowiłyjedyniekolejne
etapywielkiejprzygody,jakąjestżycie.Mogłabybyćjego
córką,oilekiedykolwiekdałbysobieprawodoposiadania
dzieci,amimotostanowiliznakomityduetidogadywali
sięjakmałokto.JużtenfaktdziwiłJeremiego
niewymownie,niewspominającotym,żelubiłprzebywać
wjejtowarzystwie,zwłaszczaodkądnauczyłsięwyłączać
uwagęiniesłuchaćtrudnegodozatrzymaniapotoku
słów.
Zakilkadnimiałaobchodzićurodziny,aOrganek
wciążniemiałpomysłu,comógłbyjejztejokazji
sprezentować.Cośtamprzebąkiwała,razczydwa,
omózguseryjnegomordercy,którymogłabyzbadać,ale
niebrałtegonapoważnie.Jeślijednaknicniewymyśli,
chybabędziemusiałrozejrzećsięzajakimś…
Dopiłkawę,umyłkubekiledwozdążyłwytrzećręce,
kiedyjegokomórkazaczęławygrywać
CanIPlaywith
Madness
,którytoutwórLindasamaprzypisała
doswojegonumeruwjegotelefonie.
–Hej,Dżer!–rozległsięjejgłos,gdytylkoOrganek
odebrał.–Pamiętasz,żeniedługomamurodziny?
Mężczyznastęknąłiprzewróciłoczami.Niebyło
szanszapomniećourodzinachLindyMiller,nawetgdyby
bardzosięchciało.
–Oczywiście,żepamiętam–odparłgrzecznie.–
