Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bądźdozwolonychsposobachpostępowania,którepierwotnieopisywanewak-
tachprawnych.Możnazatempowiedzieć,żeanalizowaneprocesypoznawczena-
leżyodróżniaćodinnychpoprzezspecyficznąfunkcję,jakąmająonerealizować
orientacjęwprawie,sprowadzającąsiędofaktycznejznajomościlubnjedynie”
mniejlubbardziejtrafnegondomyślaniasię”,comożna,acojestnakazane/zaka-
zanezperspektywyprawa.Jakkolwiekwtymmiejscuposługiwaniesiępojęciem
orientacjinaokreśleniekomunikowaniaprawamożewydawaćniecodziennąkon-
wencjąterminologiczną,tojestonaszczegółowouzasadnionawtokurozważań
(zob.3.5).
1.7.Komunikowanieprawnicze
Zkolei,komunikowanieprawniczemożnaodnosićdoconajmniejdwóchniezwy-
klezłożonychipełnychniuansówsferkontaktówmiędzyludzkich.Zjednejstrony
możnamówićospecyficezawodowejkomunikacjipomiędzyprawnikami(zarów-
nopraktykamijakiteoretykami),azdrugiejoichinterakcjach,np.zklientami-
-laikami,osobamipełniącymiodpowiednierolewpostępowaniachsądowych,lub
administracyjnych,czywkońcuzanonimowymgronemczytelnikówdziałuporad
prawnychwcodziennejgazeciealboserwisieinternetowym.Możnazaryzykować
twierdzenie,żecechąwspólnąobubardzoszerokozarysowanychrodzajówtakro-
zumianegokomunikowaniaprawniczego13jestposługiwaniesięszerokopojmowa-
nymjęzykiemprawniczym.Wkońcuwniezaangażowaniprawnicymówiący
oprawie.
Nienależyjednakzapominaćouczestnictwielaikówwtakiejkomunikacji.
Choćmożnamiećistotnewątpliwości,naileichwypowiedzimożnabykwalifiko-
waćjakoprzykładyużyciajęzykaprawniczego,tooniprzecieżtakżewypowiada-
sięoprawie,lubichwypowiedziwokreślonychkontekstach,jaknp.składanie
zeznań,prawnierelewantne.Ztegowzględuwydajesięzasadnetwierdzenie,
żewrozważaniachokomunikowaniuprawniczymnawetwykorzystanierozróż-
nieniatrzechrodzajówjęzykaprawniczego(tj.językapraktyki,językadoktryny
orazprawniczegojęzykapotocznego,zob.Pruszyński2007:78,przyp.4),czy
tzw.językówokołoprawnych(Zieliński1999:72)możeokazaćsięniewystar-
czające.Ztegopowoduorazzuwaginawielośćkonkretnychprzykładówtakich
13Pierwszyrodzajmożnaokreślićumowniejakokomunikowaniepomiędzyprofesjonali-
stami,adrugijakokomunikowaniemiędzyprofesjonalistamialaikami.Wtymdrugimrodza-
jumożnazaśwskazaćna,przykładowo,komunikacjęeksplanacyjną(gdzieprawniktłumaczy
wprzystępnysposóbproblemprawnyswojemuklientowi)orazkomunikacjęnieeksplanacyjną
(gdzieprawnikwzasadziebezżadnychwyjaśnieńiopisówpracujedlaklienta,atenniewie,
naczymdokładniepolegazawiłośćjegosprawy)(Gizbert-Studnicki2011:115-116).Pozatym,
stosowniedorozbudowanychtypologiijęzykaprawniczego(Zieliński1999:64-71;zob.także
graficznąreprezentacjęjegotypologii,przygotowanąprzezPetzela2011:156)możnaformuło-
waćinne,bardziejzniuansowanepodziały.
27