Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
zachowań.„Efektemjestto,copracowniklubsystemwykonuje.Pomiarefektów
toskwantyfikowanietego,cozostałozrobione,aocenaefektutopołączenie
osąduowartościijakościskwantyfikowanegopomiaruwynikówpracy”[Ilgen
iSchneider1991,s.73].Przyjmując,żeperformanceoznaczazachowanie,badacze
prowadzącyanalizywramachtegonurtuskupialiuwagęnazachowaniach,usta-
lającjednocześnie,któreznichprowadządoosiągnięciawyniku,aktórenie.
Choćpropozycjimodelowegoujęciakonstruktuefektywnościpracybyłowiele,
najczęściejwliteraturzeprzedmiotuprzywoływanesądwamodele,tj.model
J.P.Campbella[1990]orazmodelW.C.BormanaiS.J.Motowidla[1993].
PodstawowymzałożeniemmodeluJ.P.Campbellabyłoto,żezachowanie
(performance)jestwynikiemtrzechdeterminant:„wiedzydeklaratywnej,tj.wiedzy
ofaktachirzeczach;wiedzyiumiejętnościproceduralnych,tj.wiedzynatemat
tego,jakrzeczysąskonstruowaneiumiejętnościichkonstrukcji;motywacjidzia-
łania,zwiększeniawysiłkuiwytrwałości”[LeeiDonohue2012,s.1199].Wswoim
modeluJ.P.Campbellwyróżniłosiemkategoriizachowań,którychoczekujesię
odpracowników[Campbell1990,s.687–732;Campbell,McHenryiWise1990;
Campbell,GasseriOswald1996;Campbell,McHenryiWise1990,s.313–575]:
–specyficznadlastanowiskapracybiegłośćrealizacjizadań(job-specifictask
proficiency),
–biegłośćrealizacjizadańniewynikającychbezpośredniozestanowiskapracy
(non-job-specifictaskproficiency),
–biegłośćpisemnegoiustnegowyrażaniaoczekiwań,tłumaczeniazadań
(writtenandoralcomunicationtaskproficiency),
–wykazywaniewysiłku(demonstratingeffort),
–utrzymywaniedyscyplinyosobistej(maintainingpersonaldiscipline),
–wspieraniepracywspółpracownikówizespołu(facilitatingpeerandteam
performance),
–nadzorowanie/przywództwo(supervision/leadership),
–zarządzanie/administrowanie(management/administration).
Zpowyższejlistytrzyzostałyuznanezapodstawowezachowanianakażdym
stanowiskupracy[Campbelliin.1993,s.35–70]:specyficznadlastanowiska
pracybiegłośćrealizacjizadań,wykazywaniewysiłkuorazutrzymywaniedyscy-
plinyosobistej.
Wliteraturzeprzedmiotuczęstoprzywoływanyjestrównieżmodel
W.C.BormanaiS.J.Motowidla,którzyupraszczającpoznawanąrzeczywistość,
rozróżnilidwawymiaryefektywnościpracy–wynikającyzzadańnastanowisku
pracy(taskperformance)ikontekstualny(contextualperformance)[Borman
iMotowidlo1993,s.7198]16.Pierwszydotyczyłdziałań,jakiepowinnybyćwyko-
16Wliteraturzeprzedmiotumożnaspotkaćjeszczeinnetaksonomieelementówefektywności
pracy.PrzykładowoH.K.SinangiliD.S.Ones[2003,s.461–475]wyróżnili9,aW.C.Borman
