Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
KamilaKozioł
Niektórzybadaczetraktująomawianytutajtekstjakopopularny
ipraktycznyporadniketykietydomowej,będącywdodatkuwtórną
kompilacjąipotocznąwykładniąźródełchińskich
14
.Jednakzdzisiej-
szegopunktuwidzeniatraktatNaehunmożebyćważnymźródłem
poznaniateoriiipraktykidoktrynykonfucjańskiejnagrunciespo-
łecznym,szczególniezaśwodniesieniudostatusukobiet,ichroli
wrodzinieispołeczeństwie.
Źródławykorzystaneprzezkompilatorkę
WprzedmowiedotraktatuNaehun
15
autorkakompilacjiwymie-
niaczteryźródła,zktórychkorzystała.tonastępującechińskie
dziełaklasyczne:
I.Xiăoxué(小學,kor.Sohak,ⴴ),czyliMałenauczanie-tekst,
zktóregopochodzinajwięcejfragmentówzawartychwNaehun16
.
ByłoonodziełemautorstwaZhūXi(朱熹;1130-1200),uczonego
zczasówdynastiiSong17,twórcytakzwanegoneokonfucjanizmu.
Małenauczaniezostałowydanew1187r.Napodstawieżywotów
znanychpostaci,bohaterówlegendiprzypowieścizilustrowanotu
konkretneprzykładyidealnegopostępowaniawżyciu.Większość
zawartychwnimcytatówpochodziłazKsięgiobyczajów18(禮記,
Lĭjì).Zewzględunaraczejużytkowyniżfilozoficznycharaktertego
14YooTeodoreYun,WomenofChosŏnKorea,s.39.
15Wniniejszymartykulewykorzystanejestopublikowanew1985r.iwznowione
w2013r.wydanieNaehunwtłumaczeniunawspółczesnyjęzykkoreański
ztowarzyszącymmutekstemoryginalnym:Naehun(⺣),red.YiMin-ju
(὏Ꮧ),Hongsinmunhwasa,Seoul2013.
16
LeeGyung-ha,TeRelationbetweenNaehun(內訓)anditsReferenceBooks,
nHan’gukkojŏnyŏsŏngmunhakyŏn’gu”(ⴷՈl῟ąጓⴴՇ)2008,t.17,
s.249.
17SòngCháo(宋朝)-nazwadynastiipanującejwChinachwlatach960-1279.
18Księgawchodzącawskładtzw.Pięcioksięgu(Wŭjīng,五經),któregozebranie
tradycyjnieprzypisywanejestKonfucjuszowi(KŏngZi,孔子;551-479p.n.e.).
Księgaobyczajówopisujem.in.zasadyipoprawnyprzebiegobrzędówicere-
monii-zarównodworskich,jakiludowych.