Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Tomusipoczekać.
Nieodejdęstąd,pókinastrójNefertarisięniepoprawi.Podmaską
wściekłościskrywaprawdziweuczucia.Boisię.Pozatonięciu
Atlantydyreagowałemtaksamo.Odpychałemkażdego,ktochciał
mipomóc.AleHorusiDanteniedawalizawygraną,przezcałewieki
byliprzymnie.Jeżelibędzietrzeba,taksamopotraktujęNefertari.
Znienawidzimnie,alejestemgotówzaryzykować.
–Idź,idź–nalega.–Potrzebujęchwilispokoju.Proszę.
–Toniepotrwadługo–obiecujeDante.–Zarazwróci.
Najejtwarzymalujesięobojętność,jakbymiaławnosie,czybędę
tu,czygdzieindziej.
–Przyniosłemcinapar.–Wskazujękubek.–Jużwystygł.Jest
słodkiizawierazioła,któremająstłumićtwojepragnienie.
–Dziękuję.–Niewydajesięszczególniewdzięczna,raczejpełna
obrzydzenia.Niemamjejtegozazłe,jeżelijejnapójjestchoć
wpołowietakobrzydliwyjakmój.
–Późniejmożeszjejprzynieśćkieliszekczerwonegowina–wtrąca
sięDanteiuśmiechadoNefertari.–Będziecismakowało.
–Skorotakuważasz.
Jatakżesięzastanawiam,skądmutoprzyszłodogłowy,ale
wszystkojestmożliwe.Niewielewiemyotakichjakona.Widok
Nefertari,gdysiedzinałóżkuirozpaczliwieusiłujeniepokazywać
panikiipanowaćnadgniewem,łamiemiserce.Fakt,żeniemogędla
niejniczrobić,jestgorszyniżwalkazarmiądemonów.Jamiałem
wperspektywiepowrótnaAtlantydę,nawetjeśliwydawałosię
tobeznadziejnienieprawdopodobne.DlaNefertariniemachybażadnej
perspektywy.Aleczymogęodebraćjejresztkinadziei?Czymożliwe,
żeakuratwtymwypadkuSetniekłamał?Odpowiedźjestbardzo
prosta:niemampojęcia.
–Chodź–poganiamnieDante.–Tonaprawdęważne.
