Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
toonesprawiałyjejjakiśdyskomfort,anienaprzykład
odsłoniętewcałejokazałościpiersiczyobnażonełono,
przykrytetylkonaturalnymikędziorkamirudawych
włosków.
–Czymogęliczyćtakżenaczarnąsłużącą
zbukietemkwiatówimiauczącegokotka?–spytała
rozdrażnionakokota,sypiączoczuiskrami.Przeszywała
nimimłodegomężczyznę,którynagirozparłsię
wfotelupodrugiejstroniepokoju.
–Nielubiszbyćdziełemsztuki,Louise?–odparł
pytaniemnapytanie.
–Ależjestemnim–zaśmiałasięgłośno,
przeciągającsięwpościeli.–Maszwątpliwości?
–Nie–odparłbeznamysłu.
–Topocoupodabniaszmniedoobrazu?Wybacz,
aletoniewydajesięrozumne.Jakchcesz
Olimpii
,toznajdźtamtąmodelkę,niechonapoświeci
przedtobątyłkiem–Louisespojrzałanaklienta
wyzywająco.
–Obawiamsię,żeonajestjużwwiekumojejmatki.
–Och,jeszczetegobrakowało–żachnęłasię
Louise.–Niemieszajmydotegomatek.
–Słusznie–mężczyznapodszedłdokobiety
idelikatniezłapałjązapodbródek.–Tołóżkojestzbyt
małe,bopomieścićtujeszczekogoś.
–Teżtakuważam–Louisezerwałazszyiaksamitkę,
jakbymiałtymgestempozbyćsięnarzuconejjejroli
muzyManeta.
–Tomożewróćmydowczorajszychćwiczeń
