Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Anchesazaśmiałasię.Greczynkapopatrzyłazpowagąnapierwszą
ulubienicęRamzesa.
–Władcataksobieżyczy.Dziśranooficjalnienadałmitoimię.–
Dziewczynachciałapowiedziećcośjeszcze.Trudnojejbyłotowydusić,
alewkońcusięodważyła:–Nanicsięzdałatwojagłupiaintryga.
Anchesaścisnęłazwściekłościkawałekswojejsukni.Kobietyjużsię
dosiebienieodzywały.Wkońcuprzyszedłstrażnik,pozwalającimwejść
dosali.Okazałosię,żejestdługa,aleniezbytszeroka.Dziękilicznym
idużymoknompoprawejstroniepomieszczeniebyłodobrzeoświetlo-
ne.Wspartenajasnoczerwonychkolumnachsklepienieznajdowałosię
dośćwysoko.Podłogabyłazszarychpłytekzfajansu.Nasamymkońcu
salistałowzniesienie,naktórymznajdowałsiętron.Obiefaworytyza-
stałysiedzącegonanimRamzesa,stanęłyprzedwzniesieniemiukłoniły
sięceremonialnieprzedmężczyzną.
–Wzywałeśnas,panie?–spytałaAnchesa.
–Tak–odpowiedziałRamzes.–Jakpewniewiecie,jużodparu
miesięcyjestemwładcąEgiptu.Alepaństwopotrzebujetakżekrólowej.
Wielkamałżonkakrólewskamusibyćmądra,dobraisprawiedliwa,ale
przedewszystkimwiernafaraonowi.Jesteściemoimiulubienicami,obie
jesteściedlamnieistotne,alekrólowamożebyćtylkojedna.
AnchesaiMeritrewciążniewiedziały,ocochodzi.Patrzyłyzezdzi-
wieniemnaRamzesa.
–Zostanieciepoddanepewnejpróbie.Ta,którajązaliczy,zostanie
mojąkrólową–kontynuowałfaraon.Gestemrękidałznaćstojącymna
końcusalidwómsługom,bypodeszlibliżej.Każdyznichtrzymałtace,
naktórychstałymałefiolki.
–Pijcie–rozkazałwładca.
„Jakto?Toniemożliwe!”–myślałaMeritre.–„Jeżelimniekocha,cze-
muchcemniezabić?Amożewcalemnieniekocha?Dlaczego?Jakijest
62
