Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mołajewskiego.PodstawowymznichjestrękopisprzechowywanywbiblioteceRosyjskiej
AkademiiNaukwPetersburgu(sygn.BAH,17.11.9).Niżejdajemyopisjegozawartości
117
.
Rękopiso186kartachpapierowychformatuinfolio,wtymdwie(pierwszaiostatnia)ko-
lorukremowego,pozostałe184obarwiebłękitnej,dwóch,niewieleróżniącychsięodsiebie
rozmiarów(k.1-90;91-184).Zawieraznacznączęśćtekstukodeksuipatiewskiego,począw-
szyodotwierającegogospisuksiążątkijowskich(donajazduBatu),skończywszynaopisie
odwetowejwyprawyksiążątMichałaiWsiewołodaJuriewiczównaPołowcówz6681r.Tekst
podstawowyzostałopatrzonywariantamizaczerpniętymizrękopisówchlebnikowskiegoijer-
mołajewskiego.
Autoremopisywanegorękopisubyłbibliograf,wydawcaitłumaczWasylGrigoriewicz
Anastasewicz(1775-1845)
118
.Jegoinicjały:nB.A.”zapisanenak.3r.,apodnimiołówkiem
wpóźniejszymczasiedodanonazwisko:nAнастасевич”.Nak.1r.znajdujemytekst:nТекстa
14.”,nсвода5.”,łączniewięc:n19.листoвł”.Podnimzaśdatę:n7.lнв[аря]1819г.”.Naj-
wyraźniejmamydoczynieniazokreśleniemterminuzakończeniapierwszegoetapuprac.Na
k.2r.podanytytułpracy,nak.3r.określonajejpodstawaźródłowa(zob.wyżej)wrazzwy-
mienieniemzleceniodawcy(N.P.Rumiancew)iinstytucjisprawującejnaukowąopiekę(Impe-
ratorskaAkademiaNauk).Nak.4r.spisksiążątkijowskich,opatrzonyprzypisamifilologicz-
nymizapisanymicyframiarabskimi.Tekstodmianekpodpodkreśleniemodgraniczającymgo
odkomentowanejpodstawy,przyczymwariantchlebnikowskioznaczonywielkąliterąnX”,
zaśjermołajewski,wielkąliterąnE”.Jeszczeniżej,podkolejnympodkreśleniem,znajdująsię
dopełnieniadoprzypisów.Zapewneautorszybkozorientowałsię,żezastosowanysystemnie
jestczytelnyizdecydowałsięnajegozmianę.
Nak.5r.do184v.mieścisięzasadniczaczęśćopracowywanegoprzezAnastasewiczateks-
tuopatrzonaprzypisamicyfrowymiwyniesionymiponadlinięliter.Tymrazemtreśćprzypisów
niezostałajednakzapisanaudołuposzczególnychstron.Sąoneprzesuniętenakoniecmanu-
skryptu.Zajmująk.119-184v.,przyczymnak.119r.znajdujemynagłówek:nPoзличiявł
трехłспискахłозначенныхłздѥсь|начальнымибуквами|n.nпатьевскiй(n.Aкадемiи
наукł)|X.Xлѥбниковł.(Г.Полторацкаго
119
)|E.Epмолаевł.(Г.Epмолаевa)”.
Anastasewiczzastosowałciągłąnumeracjęprzypisówwramachposzczególnycharkuszy,
które-cociekawe-nieodpowiadająpodziałowipodstawyipatiewskiej,aniteżkartomspo-
rządzanegorękopisu.Ostatniaznichnosinumern57”.Dodajmywtymmiejscu,żeautornie
zakończyłkomentowaniapodstawy.Braktreściprzypisów256-365zarkusza57,umieszczo-
nychnas.118-118v.
117
Zdecydowaliśmysięopisaćtenrękopistu,gdyżniezawieraonKronikihalicko-wołyńskiej.Bardzolakonicznawzmian-
kanajegotematznalazłasięwewstępieB.M.Klossadoopublikowanychw1998i2001r.reedycjiПСРЛ,t.IIz1908.
Rosyjskibadacznieopisałjednakzawartościksięgi.JakożezestawiłjązkodeksamiobejmującymiKronikęRoma-
nowiczów,możepowstaćwrażenie,żemieścionaitenzabytek.
118
Byłatopostaćnietuzinkowa.UrodzonywKijowiepoeta,bibliofil,bibliograf,tłumacz,atakżecenzorisekretarz
ks.AdamaJerzegoCzartoryskiego(zob.np.Pyccкиеписатели1800-1917.Биографическийсловарь,t.1:A-Г,
Mocква1989,s.62-63).WartowspomniećwtymmiejscuociekawejcharakterystyceAnastasewiczaautorstwaIwa-
naŁobojki(Moивоспоминания,[w:]Вильна1823-1824:Перекресткипамяти,zebr.A.n.uедута;wstęp,komen-
tarzeП.М.Лавринец,A.n.Рейтблат,A.n.uедута,Mинск2008,s.120-121).
119
Zapisaniewtymmiejscutegonazwiskabudzipewnezdziwienie,bowiemwpowszechnejopiniiuznajesię,żerękopis
tennależałdoN.Karamzina,zmarłegodopierow1826r.SprawęwyjaśniajednakwykorzystanyprzezA.W.Majoro-
wa(zob.przyp.następny)listkanclerzaRumiancewadoministrasprawwewnętrznychKozodawlewa,gdziepojawia-
jąsięsłowa:nЧтобыприизданиисеголетописца,сличеныбылисрукописью,находящеюсявAкадемической
библиотеке,дветаковыеже,изкоиходнапринадлежитДмитриюМарковичуПолтарацкомуинаходитсятеперь
уHиколаяМихайловичаКарамзина,адругаяпринадлежитГосподинуСтатскомуСоветникуЕрмолаеву”(СПбu
AРAH.u.2.Оп.1,ед.хр.2.Л.33-33об.).
—30—
