Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
toprzypłacićwłasnymżyciem.Niemiaładoniegoprzesadnego
szacunku,aleodkądzostałamatką,wielesięzmieniło.Zosiabyła
słodkądziewczynką.Wychowywałająsama.Terazchodziłotylkooto,
żebyświat,wktórymdorastajejcórka,pozbawionybyłniepokoju,
doskonaleznanegoEwiezwłasnegodzieciństwa.Musiałanauczyćsię
cierpliwości.Odpowiedzialnośćzażyciedzieckapojawiłasiędopiero
popewnymczasie.ToElżbietawkładałajejlatamidogłowy,żeświat
dzieckaiświatludzidorosłych–choćsięprzenikają–niesątakie
same.Iżedzieckotrzebachronić,otaczaćopieką.Stawiaćgranice,ale
równieżumożliwiaćmutakirozwój,jakiegoonopragnie,wtempie,
naktóresamopozwoli.TrybżyciaiwykonywanyprzezEwęzawód
byływyzwaniem,zktórymZosiaradziłasobiedoskonale,mimo
swojegomłodegowieku.Alechciała,żebymamanieustannie
przytulała,odganiaładuchy,zaprzeczałaopowieściomozłych
ludziach,którzywchodząprzezoknodomieszkaniaijąporywają.Ewa
przyjmowałateprośbynadwyrazspokojnie.Tłumaczyłaswojej
filigranowejcóreczce,żeniepozwoli,byktośjąskrzywdził.
Perspektywazniknięcianadwamiesiącenapawałająstrachem
ostabilnośćemocjonalnąwłasnegodziecka.Wiedziałajednak,żemusi
zarobićokreślonąsumępieniędzy,którapozwoliimobunakilka
miesięcydostatniegożycia.Zosiędowłasnegowyjazduprzygotowała
zaledwieprzezkilkadni.Wiedziała,żeporazkolejnynarażasię
naniebezpieczeństwa,którewiążąsięzdziennikarstwemśledczym
–zwłaszczawkrajutakniespokojnym,jakWenezuela.Wrozmowach
zwłasnymdzieckiempomagałajejświadomośćtego,czymsąwybory
dorosłychidojrzałychludzi.Jakrównieżkonsekwencje,któreznich
wynikają.
FascynacjawojnąiistotąkonfliktuzbrojnegopojawiłysięuEwy
jużwdzieciństwie,podwpływemreportażyzLibanu.Wczasachgdy
jejkoledzyikoleżankizpiaskownicyinteresowalisięgłównie
przygodamiKaczoraDonalda,ona–przyklejonadoekranuodbiornika
