Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Czymjestkryminologia?
9
Czywiesz,że…
Jednymzprzełomowychtekstów,podwalin
kryminologiiklasycznej,byłarozprawaC.Bec-
cariiOprzestępstwachikarach,wydanaporaz
pierwszyw1764roku.
Rycina1.7.OryginalnewydanierozprawyC.Beccarii
Oprzestępstwachikarach
Źródło:archive.org.
1.3.1.Kryminologiaklasycznaineoklasyczna
(zob.teżrozdz.3)
Najstarszynurtwkryminologiitotzw.nurtkrymi-
nologiiklasycznej,któryzacząłsiękształtowaćjuż
wXVIIIwieku,arozkwitłnaprzełomiewiekówXVIII
iXIX.Jakwspomniano,jegotwórcyniebylikrymi-
nologami,botakanaukawichczasachnieistniała,
azajmowalisięfilozofiąprawakarnego.
Wobrębieszkołyklasycznejmożnawyróżnić
dwapodejścia:
zakładająceoparcieodpowiedzialnościnakoncep-
cjiwinyidążeniadowręczmetafizycznejspra-
wiedliwościkary(ImmanuelKantiGeorgHegel);
utylitarne(CesareBeccariaiJeremyBentham),
wktórymsprawiedliwośćpojmowanajestjako
koniecznośćzachowaniarównowagiwspołeczeń
-
stwie,odpłaceniasprawcysamąilościązła,jaką
wyrządziłswojejofierze(Krajewski,1994,s.68).
Todrugiewłaśniestałosiępodstawąnurtukla-
sycznegoidzisiejszegonurtuneoklasycznego.
Obatepodejściaopartenapojęciuindetermi-
nizmu,któreoznacza,żeczłowiekwswoichdziała-
niachidecyzjachniejestzdeterminowanyżadnymi
okolicznościamizewnętrznymi.Każdyjegoczynjest
aktemwolnejwoliikażdyczłowiekzawszemoże
zdecydowaćczydopuścisięprzestępstwa,czysięod
niegopowstrzyma.Neoklasycypodchodząjednak
mniejradykalniedokoncepcjiwolnejwoli,uznając,
żewprzypadkuniektórychdorosłych(np.chorych
psychicznie)lubdziecimożebyćonawpewiensposób
ograniczona(Burke,2005,s.27).
Ztympodejściemłączysięteżkoncepcjareago-
wanianaprzestępczośćizapobieganiajej.Zdaniem
(neo)klasykówjedynąsensownąodpowiedząnazłama-
nieprawajestkara,którapowinnabyćsprawiedliwa,
szybka,surowainieunikniona(Browniin.,2019,s.142),
ajejcelemmabyćodpłatazaczyn,aniechęćnaprawy
sprawcy.Karamatakżesprawić,żeprzestępca,stając
kolejnyrazprzeddylematem,czypopełnićprzestępstwo
czynie,dokonaracjonalnegowyboruipowtrzymasię
odzachowaniakryminalnego,kalkulując,że(biorąc
poduwagęzagrożeniekarą)przestępstwomusięnie
opłaci.Zatemjednązkoncepcjizapobieganiaprze-
stępczościjestodstraszanie(deterrence)potencjalnych
sprawców,drugązaśuniemożliwianie(incapacitation).
Topojęciemożebyćrozumianedwojako.Popierwsze,
chodziowyeliminowaniezespołeczeństwajedno-
stekłamiącychprawo,zwłaszczatych,którerobią
toniejednokrotnie.Matemusłużyćpozbawienieich
wolności,niekiedynadługielata,awekstremalnych
przypadkachnawetwykonaniekaryśmierci.Podrugie
zaś,neoklasycypostulująwszelkiesposobyutrud-
nianiapopełnieniaprzestępstwa,naprzykładprzez
odpowiedniekształtowanieprzestrzeni,monitoring
miejsc,techniczneformyochrony,zintensyfikowa-
nieobecnościpolicjantów(Klaus,Kossowska,2013,
s.223–225;Waszkiewicz,2015,s.75).
1.3.2.Kryminologiapozytywistyczna
(zob.teżrozdz.2)
PołowaXIXwiekuprzynosiwnauceogromnezmiany.
Empiryzm,pozytywizmiscjentyzmniosązasobą
odrodzenieideipoznaniaświatapoprzeznaukę.Poraz
pierwszytakżebadaczezaczynająnawiększąskalę
interesowaćsięprzyczynamiprzestępczości.Krymi-
nologiastajesięnaukąinterdyscyplinarną.Pierwsi
kryminolodzybyliprzedstawicielaminaukmedycznych
(PaulTopinard,CesareLombroso)iprawnikami(Raffaele
Garofalo,EnricoFerri).Napoczątkuzastanawianosię