Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wrajdachnaharkonneńskieprzetwórnieprzyprawy,zgarniarkiistatki
zwiadowcze.Takwięcmimomłodegowiekuzasłużyłanaszacunek.
PoprzebyciubasenuKhourowkońcuprawiezajeździłpierwszego
czerwia.TużprzedzachodemsłońcaChaniijejtowarzyszezebrali
paczkiskondensowanejprzyprawyifremsaki.GdyKhourowyciągnął
haki,aStilgarrozwieracze,zeskoczylizezmęczonejbestii,która
pogrążyłasięwpiasku.Naotwartejpustyniniebyłożadnego
schronienia,więcrozbilifiltrnamioty,zjedlikolacjęiodpoczywali.
—Kiedywzejdzieksiężyc,nastawięnastępnydudnik
—powiedziałStilgar.—Jeślibędziemypodróżowaliprzezcałąnoc,
dotrzemynamiejscespotkaniaprzedświtem,dzieńprzedumówionym
terminem.
—Będęgotowy,nawypadekgdybyprzedstawicielGildiinas
zdradził—rzekłKhouro.
Lietspojrzałnaniegozezmarszczonymczołem.
—Gildiaodpokoleńdotrzymywałaumowy.Dlaczegoteraz
miałabynaszdradzić?
—Aktozrozumieobcoświatowców?—odparłtamtenizerknął
naChani.—Zwłaszczagildianzichdziwnymiobyczajami.
Niepowiedzielinikomuotym,cowidzielipodczaswybuchu
przyprawy—aniomartwymnawigatorze,anionieoznakowanym
statkurabusiów.
Pozjedzeniuwafliprzyprawowychiłyknięciuwodyzkieszeni
łownychLietspojrzałnaKhouroipowiedziałwzadumie:
—Kiedyporazpierwszydostarczyłemprzyprawę,byłemmniej
więcejwtwoimwieku.Pojechałemztwoimojcem.Warrickija
byliśmywielkimiprzyjaciółmi.
Młodzienieccichoparsknąłiodwróciłsię.
Lietponownienatoniezareagował,zwróciłsiędocórki,chociaż
słyszałajużtęopowieść.
—Udaliśmysięprzezstrefęburzowąwstronębieguna
południowego.WtedyFremenikorzystalijeszczezusługpośrednika,
RondonaTueka,dostawcywodyzodkrywekwzimnejstrefie.
—Skrzywiłsię.—Tenczłowieknaszdradziłidlategoteraz
kontaktujemysiębezpośredniozGildią.Podczastamtejwyprawy
