Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
możnazmierzyć,iżetowłaśniestanowiistotęnauki,jest
przeznasodrzucany,bouważamygozanienaukowy
iideologiczny.Mimożeuczeniesiędziałaniamożebyć
odpowiedziąnabodziec,koncepcjabodźcajestowiele
bardziejskomplikowana,niżzakładatobehawioryzm.
Podstawybehawioryzmusąniedoskonałeitakajest
teżbehawiorystycznaanalizauczeniasię:uczeniesięjest
procesemangażującymcałąosobę.
Uczeniesięjakoprocescałejosoby
Ciałobezustannieodbieradanezmysłowe,ale–abystały
sięoneznaczące–muszązostaćzinterpretowane
poznawczoitakmożnaostateczniestwierdzić
zaMichaelemOakeshottem(1933,s.19),żekażde
wrażeniezakłada„świadomość,świadomośćzakłada
osąd,aosądtomyśl”,zatemkażdeświadome
doświadczeniemaswójwymiarpoznawczy.
Doświadczeniatworząsytuacje,alemożliwejest,aby
ciałodziałałonieświadomieimiało–jaktonazwałem
–przed-świadomedoświadczenia(Jarvis,1987,1992),
takżepodczassnu(VanderVeen,Archer,2012).Można
jednakutrzymywać,żetylkowtedy,kiedystajęsię
świadomytego,jakzadziałałomojeciałoijak
odpowiedziałonadowolnybodziec,któryotrzymało,uczę
sięprzezdoświadczenie.Towłaśnietutajwidać
współgranie„japrzedmiotowego”i„japodmiotowego”
wkażdymświadomymdoświadczeniu.
„Japrzedmiotowe”jestodbiorcąkażdego
doświadczeniawytworzonegoprzezwszystkiezmysły
itrzebazauważyć,żemożnamiećdoświadczenia
zinnychzmysłów,takiejakświadomośćmyśliinnych
osób,októrychdodziświemybardzoniewiele,nietylko
wobszarzepoznawczym–jesttojaźńspołeczna,której
różnorakieopisymożnaznaleźćwklasycznychpismach
George’aHerbertaMeada(zob.Strauss,1956)iMarcela
Maussa(1985).Mauss(1985,s.21)podsumowujeswoje
