Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
adaptujemysiędoswojegośrodowiska–zarówno
doswojegoświatanaturalnego,jakispołecznego
–każdegodnia,aadaptacjaprzyjmujeconajmniejdwie
formy:
pierwsza,wktórejadaptacjanastępujewsposób,
którymożnanazwać„nieświadomym”;
drugi,kiedyjesteśmybardzouważniiświadomi
sytuacji.
Nawettorozróżnieniejestuproszczeniem,alewcelu
dbałościojasnośćwywodu,poniżejprzyjrzanosiębliżej
obutymformom.
Adaptacja„nieświadoma”
Przeprowadzonowieleróżnycheksperymentów,które
pokazywały,jakjednostkinieświadomieodzwierciedlają
działaniainnych,zktórymiwchodząwinterakcje:czasem
możetobyćreakcjanamyśliinnych.Wprocesie
interakcjispołecznejjednostkiwnioskujązkomunikatów
niewerbalnych,żezmianajestkoniecznaiwzwiązku
ztymnieświadomiedostosowująswojezachowanie.
Wydajesiętotakżeelementemtego,coniektórzy
antropolodzyuznajązanieświadomąsynchroniczność
wludzkiejinterakcji.
EdwardT.Hall(1976)naprzykładfilmowałdzieci
bawiącesięnaszkolnymplacuzabawiodkrył,
żewszystkiezdająsiębawićwsynchroniinatymczy
innympoziomie.Sugerujeonnawet,żenapewnym
poziomiemy–jakoludzkieistoty–synchronizujemy
wszystkieswojedziałaniaiżejesttoszczególniewyraźne
wbadaniachzachowańwgrupachsubkulturowych.Sądzi
on(1976,s.77),żenieświadomy,ukrytynurt
zsynchronizowanegoruchuwiążegrupyrazem,ajako
członkowiespecyficznychsubkulturbędziemy
nieświadomiedziałaćwzgodzieznaszymi
subkulturowymirytmami.
Możetorówniedobrzebyćczęśćnaszegorozwoju
