Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
byciemekspertemistwierdził,żewszystkieprowadzą
dopodobnychwniosków:poziomekspertaosiągasię
po10000godzinpraktyki.Takteżwynikazmoich
doświadczeń,rozmówzwysocewykwalifikowanymi
rzemieślnikamiwJaponii–tkaczamijedwabiuczy
kucharzami.Niektórzyznichmówili,żeudoskonalenie
swoichzdolnościzajęłoimdziesięćlat(zob.Sennett
2008).Byćmożenawetsamadyskusjanadideą
doskonaleniazdolnościjesttypowozachodnia,jako
żenaWschodziebezustannapraktykamanacelu
trenowanieumysłu–opróżnieniegoiwyeliminowanie
świadomościjaźni,awrezultaciezłączeniewjednym
procesiedziałającegozdziałaniem.Wydajesiętojednym
zeznaczącychaspektówfilozofiizen(Hall,1983,
s.96–97).Wświeciegwałtownejzmianyspołecznej
niewielupraktykówkiedykolwiekbędziemiałomożliwość
praktykowaniatakdługo,czyosiągnięciatakiegopoziomu
eksperctwa,chybażezacznąjeszczewdzieciństwie.Nie
dziwizatemto,żewewspółczesnymspołeczeństwie
więcejuwagipoświęcasiękompetencjiniżeksperctwu.
Jednocześniemożemybyćświadomipraktykowania,ale
niezawszemusimybyćświadomitego,jaknaszeciała
ucząsięprzezpraktykęalbojakichdrobnychpoprawek
dokonujemy,abyudoskonalićswojeumiejętności,więc
ekspertombardzotrudnowytłumaczyćswoje
umiejętności.
WartorównieżprzytoczyćtutwierdzenieTima
Lewensa(2007,s.192):
Darwinuważał,żenawykwyuczonyipraktykowanyprzezcałe
życiejednostkimożebyćprzekazanypotomstwutejżejednostki,
takżeniebędziejużpotrzebnaponownanaukategonawyku.
Jednaktakieprzeświadczenieodziedziczeniu
umiejętnościjest–jaksądzę–trudnedoobronywświetle
tego,żenaśladowaniemamiejsceodbardzowczesnego
dzieciństwa,adziecinaśladująswoichznaczących
innych.
