Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A.Gromkowska-Melosik,Z.Melosik(red.nauk.),Kulturapopularna:kontekstyteoretyczneispołeczno-kulturowe,
Kraków2010
ISBN:978-83-7587-579-9,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2010
34
Kulturapopularna:kontekstyteoretyczneispołeczno-kulturowe
zpodziałaminapłeć,wiekczyzawód.Wpraktycekulturowejzawszemożnabo-
wiemdostrzecrodzajsyntezytego,cosubiektywne,itego,coobiektywne(tutaj–
jednostkoweispołeczne),tego,cozporządkudziałaniasprawczego,itego,co
zporządkustruktury.Jakwkażdymprzypadkutworzeniaogólnejteorii,obate
członyzyskująkształtmodelu,tymczasemwżyciujednostekigrupsąonenie-
rozróżnialne–zawszejednostkowewyborybędąwyrastaćzpewnejuprzedniej
struktury,zdrugiejzaśstronyniemożnaodmówićjednostcerolisprawczejwpo-
dejmowanychdziałaniach,którewjakimśstopniuzawszetęstrukturęmodyfiku-
ją.Jesttoprzytymproces,wktórymnastępujenieustannazmianaznaczeńge-
nerowanychprzezzbiorowościijednostki,ujawniającasięwpolusyntetycznego
złączeniaobutychwymiarów.Znaczeniazyskująwówczasrangęsubiektywności
zporządkukonotacji–jednostkowejlubgrupowejczyzgołaczasowejiumiejsco-
wionejwprzestrzeni–choćkarmićsiębędązobiektywizowanymielementami
słownikapoziomudenotacji.Towłaśniejakościowozorientowaneetnograficz-
nemetodybadańterenowych,skupionenarecepcji,użyciuczyrozmaicierozu-
mianymwspółtworzeniuznaczeńwdomeniekulturypopularnej,przyczyniłysię
wdużymstopniudorozpoznaniatejsfery.
PodobniejakwpropozycjiBarkera,nieesencjalistycznie,niehegemonicznie
iniehomogenicznierozumianejkulturypopularnej,równieżwodniesieniudo
pojęciatożsamościnależyprzyjąćtakąperspektywęrozumieniaautowizerun-
kuaktoraspołecznego–indywidualnegoizbiorowego.Mianowicietakżetutaj
wszelkieujęciaesencjalistyczne,rozumienietożsamościjako„jedynegopraw-
dziwegoja”(polskiego,męskiego,młodzieżowego,hipisowskiego,europejskie-
go,miejskiegoitd.)niedokońcapozwalanauchwycenierelacjimiędzykulturą
popularnąatożsamością.StuartHalltrafniezauważa,sięgającpobliskiemu
przykłady,żewystarczyzestawićpojęciatożsamości„brytyjskiej”i„czarnej”,by
przekonaćsięoniemożnościjednoznacznegookreśleniaiodróżnieniazarazem
każdejznich16.Nieznaczytojednak,iżniesposóbwyznaczyćjakiejkolwiekgra-
nicypomiędzytymiwskazanymilubinnymijakościamikulturowymizporządku
rasy,klasy,wieku,płci,wykształceniaitd.,ależeniesąoneraznazawszeokre-
ślone,żepozostająwciągłymprocesiestawaniasięigdzieprzypisaniejakości
kulturowejczemuśidziezawszewparzezodróżnieniemsięodczegośinnego.
Takrozumianejrefleksyjności,ujawniającejsiętutajnastykusubiektywności
iobiektywności,strukturyidziałaniasprawczego,przypisywanonaogółsenspo-
znawczy,tymczasem,zwłaszczawkontekściekulturypopularnej,niemożnapo-
minąćjejrysuestetycznego.Poznaniecechujewładzasądzenia,estetykazaśma
charakter„hermeneutycznyiugruntowanajestw„przed-sądach’”17;pierwszaja-
kośćzakładarelacjępodmiot–przedmiotwstosunkujaźnidosamejsiebie,dru-
ga–pozbawionajesttejdychotomii,ajejcharakterystykęmożnasprowadzićdo
16S.Hall,1990,za:C.BarkerC.,Studiakulturowe...,op.cit.,s.263.
17S.Lash,J.Urry,EconomiesofSignsandSpace,London1994,s.5.
