Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
13
dziełosztuki–lubpośrednio–naprzykładwtańcu.Niekiedyjesttociałowłasne
twórcy,aniekiedycudze;ciałojakotworzywomawłasnościzindywidualizowane,
aleteżuniwersalne.Właśniewtymobszarzerefleksjinadcielesnościąmożnaumieś-
cićczterytekstywymienioneponiżej.
KontrowersyjnyprojektAlinyŻemojdzinwytwarzaniakosmetykówzludzkiego
tłuszczustałsiędlaJarosławaRokickiegoiAleksandryGruszczakpretekstemdo
szerszejrefleksjinadproblememurzeczowieniaciała.Wodniesieniudowieluprzy-
kładówzesferykulturypopularnejprzywołująoniróżnorodnepraktykitegotypu.
Jednocześniestawiająogólnepytanieogranicekomercjalizacji,czyteższerzej–gra-
niceużytecznościprowadzącejdouprzedmiotowieniaczłowieka.
Omówienieianalizęprzedsięwzięćartystycznychklasyczkibodyartu–Mariny
Abramović–przedstawiaElżbietaWiącek,ukazująctymsamymwyraźniewspo-
mnianywymiaristnieniaciaławkulturze,tutajjakotworzywasztuki.Śledzącewo-
lucjętwórczościM.Abramović,nietylkozapoznajemysięzjejdziełem,aleteżzo-
stajemypostawieniprzedpytaniemograniceczyzakres,wjakimciałomożesięstać
narzędziemczynośnikiemkulturowychznaczeń.
„Ciałouniwersalnetociałozawierająceelementy,któremająwszystkieciała,bez
względunarasęczypłeć,orazwszystkierodzajetożsamościprzybieraneprzezcia-
ło”,piszeMałgorzata„Malwina”Niespodziewana.Wswymtekścienietylkooma-
wiakoncepcjęcielesnościprzekraczającągranicekultur,lecztakżetłumaczy,opie-
rającsięnalicznychprzykładach,równieżwłasnychdzieł,jaktakieelementyciała,
jakłzy,krewczywłosy,służąartystomzaponadczasowenośnikiistotnychsymbo-
licznychtreści.Jejzdaniemtwórcaużywającuniwersalnegokoduciała,poruszasię
wtranskulturowejprzestrzeniznaczeń,czyniącswójprzekazdostępnymdlawielu.
JoannaDziadowiecwartykuleCiałowtańcu.Rozważaniazperspektywyfolk-
lorugóralskiegopiszeotańcujakokulturowejemanacjicielesności.Naprzykładzie
znanegoipopularnegozbójnickiegoanalizujespecyfikętejcielesnejformyekspresji,
nietylkojakośrodkaartystycznegowyrazu,lecztakżenośnikagrupowychtradycji.
Ostaniedwaesejezostałypoświęconeciałuuwikłanemuwdyskurswładzyiwie-
dzy,możnawięcmówićwtymprzypadkuocieleupolitycznionym.
EsejCiałowkoncepcjiMichelaFoucaultaJarosławaRokickiegozawieraanali-
zęsposobówproblematyzacjiciaławklasycznymjużdzielefrancuskiegofilozofa
Nadzorowaćikarać.IdączamyśląM.Foucaulta,Autorukazujeprzemianydyskursu
ciała,którenastąpiływdyscyplinującychpraktykachzwiązanychzsystememkar-
nymwokresienowożytnym.Natejkanwiesnujerefleksjęnadciałem,duszą,władzą
iwiedzą,osadzającjewobrębiesocjologicznejperspektywy.
ArtykułautorstwaPiotraNapiwodzkiego:Chrześcijaństwoaciało–realne,mi-
styczne,polityczne,stanowiprezentacjęchrześcijańskiegomyśleniaociele.Wycho-
dzącoddogmatówifundamentalnychprawdwiary,akończącnaeklezjologii,Autor
prezentuje,wujęciuprzekrojowym,trzysposobykonceptualizacjiciałaorazwska-
zujenateologiczneorazpolitycznekonsekwencjeprzyjęciadanejwizji.
KatarzynaWarmińska
