Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
Czarnowłosakobietausiadłanaławceipołożyłaobok
siebietorebkę.Chociażokreślenietegomianemtorebki
byłowłaściwiesporymniedopowiedzeniem.Ewauważała,
żekobietapowinnabyćgotowanawszystko.Wzwiązku
ztymnosiłazesobąróżneprzydatneakcesoria.Wtorbie
opojemnościworkamarynarskiegomożnabyłoznaleźć
rajstopyibieliznęnazmianę,długopisy,kosmetyczkę,
notesy,paczkępodpasek,szczotkędowłosów,komplet
nieużywanychładowarekdotelefonówizapas
papierosów,bezktórychEwanigdziesięnieruszała.Było
tamjeszczedużoinnychrzeczypotrafiących
zmaterializowaćsięwmomencie,kiedykobietaich
potrzebowała.
Torbazapewniałajejpoczuciebezpieczeństwa.Ewa
niewiedziaładlaczego,aleoddzieciństwaczuła,
żepowinnabyćwkażdejchwiligotowadoucieczki.
Aztakątorbąniemusiałasięnadniczymzastanawiać.
Mogłapobiecprzedsiebienawetiteraz.
Pobiecizniknąć.
Czytojakieśgłębokozakodowanewspomnienia,czy
modnaostatniopamięćprzodków,niewiedziała.Historia
jejrodzinybyładośćburzliwaipełnaosobistychtragedii.
Pewniepsychoterapeutawytłumaczyłbyjej,żeciągły
strachtobrzemię,którymobarczyłająukochana
prababka.Mentorkazabawiałająopowieściami
zeswojegodzieciństwa.Dośćkrwawymi
itraumatycznymi.
