Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Komunikacjaniewerbalna
Wpracynaoddzialeneonatologicznymważnajestrównieżkomunikacjaniewer-
balna,czylitzw.mowaciała.
Wczasierozmowynależypodtrzymywaćkontaktwzrokowy.Wyraztwarzy
powinienbyćzgodnyztym,cosięprzekazuje.Jeśliktośodruchowokrzywisię
lubmarszczybrwi,rodzicmożetozinterpretowaćjakowyrazbrakuakceptacji
albozapowiedźzłychinformacji.
Tonnaszegogłosupowinienbyćpewny,ciepły.Kiwnięciegłowąjestskutecz-
nymzachowaniemniewerbalnym,dającymrodzicowiznać,żegosłuchamy.
Gestykulacjarąkmożebyćdobrymsposobemnawzmocnienieprzekazu
słownego.Zbytintensywnarozpraszarozmówcę.
Wczasierozmowynależyzachowywaćodpowiedniąodległość.
Ważnymaspektemkomunikacjiniewerbalnejjestjejspójność.Kontaktwzro-
kowy,gestykulacja,tongłosupowinnybyćdosiebiedopasowane.Braktakiego
dopasowaniautrudniakomunikację.
Staramysięakceptowaćróżnorodnośćrodzicówipamiętać,żemilczenieto
równieżelementkomunikacji.
Rycina6.2.Zasadyskutecznegokomunikowaniasię
Autorytetlekarzatospołecznezobowiązanie,aleteżprawodotego,żebymóc
decydować,jakprzebiegnierozmowazrodzicamimałegopacjenta.
30
Rozdział6.Okomunikacjinaoddzialeneonatologicznym
