Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
puchatepiersi.Nazbierałajużmnóstwokwiatów.
Zawilce,przylaszczkiimiodunkilśniływblaskusłońca
niczymprawdziweklejnoty.Będąznichpiękne
naszyjniki,pierścionki,kolczykiidekoracjeścienne.Może
zrobijednądlasiebiealbodlamatki,żeby
jąudobruchać?Ostatnioznównasiliłysięnatarczywe,
niechcianepytaniaiJaśminamusiałauciekaćprzednimi
zdomu.Czasamiznikałanadługiegodziny,apo
powrocieczekałająlawinawyrzutówipretensji.Dlatego
lubiławymknąćsięzdomujeszczeprzedwschodem
słońca,byuniknąćporannegozrzędzeniainaładować
baterie.
Lasbyłjejpotrzebnydożycia.
Onitegonierozumieli.Niktjejnierozumiał.Byłasama,
samiutkanacałymwielkimświecie.Aletojejnie
martwiło.Dopókimiałaswojepaprocie,polnekwiaty
imokrąodrosytrawępodstopami,czułasięszczęśliwa.
Awręczupojona.Zastanawiałasięczasem,czymożetak
czujesięczłowiekpodwpływemnarkotyków.Pobudzony,
rozkojarzony,arównocześniemaksymalnieskupiony.Nie
mogłategowiedzieć,boniktnigdyniezaproponowałjej
nawetkieliszkawódki.Byłaodmieńcem,zktórymnie
chcianorozmawiać.Patykowatąbrzyduląowielkich
oczach.ChoćterazJaśminajużwiedziała,żetosię
zmieniło.Lustroniekłamało.Znieurodziwejnastolatki
zamieniłasięwpięknądziewczynęolśniących,wijących
sięczarnychpuklachirozkosznychrumieńcach.Ludzie
podziwialijejurodę,arównocześniepukalisięwgłowę.
Niektórzywręczsięjejbali.Ibardzodobrze.
Lepiejbudzićstrach,niżbaćsięsamemu.
Zobaczyłakępęwyjątkowosoczystej,wysokiejtrawy.
Niemogłasiępowstrzymać.Rzuciłakoszyknaziemię
ipołożyłanabrzuchu,zatapiająctwarzwmiękkiej
zieleni.
