Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wrządkuikazałimbiec.LeBronzostawiłwszystkichwtyle.
–Grałeśkiedyśwfutbol?–zapytałgoKelker.
–Nie–odparłLeBron.
Kelkerpostanowiłtozmienić,chciał,żebyLeBronzacząłchodzić
natreningi.NajpierwjednakmusiałporozmawiaćzGlorią,lecz
taodrazujasnodałamudozrozumienia,żeniestaćjejnastrójisprzęt
sportowy.Niemiałateżauta,więcniemogławozićsynanatreningi.
Coważniejsze,niebyłapewna,czytakfizycznagrabędzie
odpowiedniadlajejsyna–cichego,wycofanego,bezskłonności
doagresjidzieciaka.
–Skądmamwiedzieć,czyfutbolbędziedobrydlaBron-Brona?
–zapytała.
Kelkerbyłprzekonany,żeLeBronwpasowałbysięwdrużynę.
AGlorięprzekonał,żefutbolbędziemiałdobrywpływnajejsyna.
Obiecałopłacićstrójisprzęt,zapewniłjąteż,żeniebędziemusiałasię
martwićotransport.
–Będęgowozić–obiecał.
Gloriamogłaodmówić,jednakbyłojasne,żeLeBronchcedołączyć
dodrużyny.Zgodziłasięibardzoszybkozrozumiała,jakdobrą
decyzjępodjęła.Kiedychłopakporazpierwszydostałpodaniepodczas
meczu,przebiegłzpiłką80jardów.Koledzyzzespoługootoczyli,
doroślibilimubrawo,atrenerzyklepaligoponaramiennikachigłośno
chwalili.
LeBronnienawykłdouwagiipochwał,zwłaszczazestrony
mężczyzn.Zdobyciepunktówbyłoczymśniesamowitym.Topoczucie
akceptacji,któredawało,powracałotejjesienirazzarazem.Wswoim
pierwszymsezoniemłodzieżowegofutboluLeBronzdobył
17przyłożeń.Obrońcyniemogligozłapać,atymbardziejzabrać
mupiłki.
Kelkerowiireszciesztabuszkoleniowegołatwobyłodostrzec,
żeLeBronprzerastałumiejętnościamiresztęzawodnikówzeswojej
grupywiekowej.Nieumknęłoichuwadzeteż,żejegożyciebyło
przepełnioneryzykiem.Czekającnamieszkaniekomunalne,Gloria
iLeBronprzeprowadzalisiępięciokrotniewciągutrzechmiesięcy.
„Miałemdosyćodbieraniagozróżnychadresówalbopokazywania
siępodjakąśruderąidowiadywaniasię,żeterazmieszkajągdzie
indziej”–wspominałKelker.
Futbolnatomiastzapewniałpoczuciestabilności.Alekiedysezonsię
skończył,LeBronznówzostałpozostawionysamsobie.Tamtegoroku,
wczwartejklasie,miałprawie100dninieobecności.Doszłowręcz