Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doniegoznależnymszacunkiem:„PawleLwowiczu”...
Ałsufjewnatomiastmówiłmuzwyczajnie„ty”.Mógłby
byćjegoojcem–wporządku.Aleostatniozanadtozaczął
sięnimwyręczać.Witia,przynieś,zrób,skoczno...Witia
tu,Witiatam...Coulicha,ordynansasobieznalazł?
Masięrozumieć,starszemuwypadausłużyć,alenie
możnazejśćnapachołka.
SzliwmilczeniunaPrzełęczSiodłatą,którąkiedyś
profesorKoropkapokazywałnamapie,mówiąc,
żeMandżurowienazwalijąPrzełęcząNurchaciego.
Poczciwebelfrzyskocierpiałonakompleksherosa.
ŻonaKoropkępodobnotłukła,jakobatalistawyżywał
sięnawykładach.Sienkiewiczbladł,gdyKoropka
prowadziłzastępydoboju.Jakżetowszystkograło
barwami,gdymówiłnaprzykładomłodymksięciu
Nurchacim(VIII),któryszedłijednoczyłDżurdżenów...
Ktowie,możeostatniwrodzie,złaskiJapończyków
panującycesarzKang-Tezdążyłjużuczcićpraszczura
pomnikiem?Możetamstoi?
Stała–gdyWiktorwspinającsię,spojrzałwgórę–stała
dziewczyna.
Pomiędzygłazaminawisłyminadprzejściemrysowała
sięostrojakwbramie.Ubranapożołniersku,
zkarabinem,malutkailekka–końcechustkiiczarne
kosmykiigrałynawietrze.Patrzyławprostnaniego,
czujnielekka,niespodziana...TrąciłAłsufjewa.
–Aco?–ocknąłsiętenzzasępienia.
–Naprzełęczy.Dziewczyna.Uzbrojona...
Leczjejjużniebyło.
–Nicniewidzę.Przywidziałocisię–burknął,alelody
zostałyprzełamane.
Zaczęlirozmawiać,zastanawiającsięnadtym,czy
naprawdębyłatamjakaśdziewczyna.Donajbliższej
