Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dziedzictwoprzeszłości–zdradzone–azarazemtwór
zbiorowy,wktórymkażdyuczestniczynacodzień
–wpewnymsensiezwłasnejwoli–iwszechświatdany
jednostce,rządzącysięnieustalonymiprzeznikogo
prawami.Sądził,żewjęzykuprzejawiasięowomroczne
dnospołeczeństwa–nieprzeniknioneprawo,które
powoduje,żejednostka,nawetwnajdoskonalszej
samotności,niemożeabstrahowaćoddoświadczenia
innych,podobniejakniemogłabymyślećosobiesamej,
nieuciekającsiędojęzyka.Iwłaśnieto:nieusuwalność
więzispołecznych–pisałChiaromonte–byłodlaniego,
lecztakżedlaMelanie,łącznikiemze„zgiełkiem”
współczesnegoimświata,uniemożliwiałoodwróceniesię
odniegobezunicestwianiaprzytymsamychsiebie.
Równieżztegopowoduwspólnotanieformalna–ale
żywa–którejjednązkomórekgeneratywnych
ChiaromonteiMelanievonNagelchcielistworzyć
zapomocąswojegodialogu,niebyłainiemogłabyć
pomyślanawoderwaniuodświata–epokaklasztorówjuż
sięskończyła37.Miałabyćoaząalbo–jakpisał
Chiaromontezcharakterystycznymdlańpesymizmem
wodniesieniudoludzkiejhistorii,pogłębionymjeszcze
wlistachprzezgorzkierefleksjenaturyosobistej
–„arką”38wprzewidywaniunowegopotopu,który
wgruncierzeczyjużsięzaczął–arkądostępnądla
wszystkichludzidobrejwoli.Propozycjabyłaskierowana
przedewszystkimdomłodzieży,którejobojeprzyglądali
sięposokratejsku,zzainteresowaniemiciekawością,
umotywowanymipsychologicznie–przynajmniej
wwypadkuChiaromontego–atakżehistoriąosobistą
ipokoleniowąsytuacjączłowiekadojrzałego,swegoczasu
teżzbuntowanegomłodzieńca,którynieutożsamiałsię
zporządkiemspołecznym,kontestowanymprzezmłode
pokolenia.Jeśliwtejwymianiekorespondencji
pobrzmiewajakiśpogłoswydarzeńhistorycznychowego
czasu,jesttoechorewoltystudenckiej1968roku,którą
zresztąChiaromontezajmowałsięrównoleglenadwóch
płaszczyznach:prywatnieiwartykułachprasowych.Oile
napoczątkuwniektórychjejprzejawach,aczkolwiek
