Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
Mądrość.Psychologiamądrychmyśli,słówiczynów
Drugiemądrerozwiązaniemogłobypolegaćnatym,abyPaul,
przynajmniejnajakiśczas,znalazłmatcemieszkaniegdzieśwpo-
bliżuswojegodomu.Wrazzżonąmógłbyopracowaćplanuzyska-
niapomocyzzewnątrznawypadekpogorszeniasięstanuzdrowia
matki.Powinniteżwspólniezastanowićsięnadtym,jakzrekom-
pensowaćfakt,żePaulbędzieniecomniejangażowaćsięwopie-
kęnaddziećmiizaspokajaćinnepotrzebyswojejrodziny.Mogli-
bywypróbowaćtakierozwiązanieprzezpółroku,bysięprzekonać,
czysięsprawdza.
Należyjednakzdawaćsobiesprawę,żewprzypadkuproblemów,
doktórychrozstrzygnięcianiezbędnajestmądrość,rzadkoistnieje
jednojedyne,doskonałerozwiązanie.Człowiekusiłujezamiasttego
maksymalniezbliżyćsiędooptymalnegorozwiązania,mającświa-
domość,żekiedywgręwchodzązłożoneludzkiepotrzeby,żadne
rozwiązanieraczejniejestwstaniezaspokoićichwszystkich.
Tadefinicjamądrościjestniecoskomplikowana.Posłużmysię
więchistoriąPaulaiinnymiprzykładami,abywyjaśnićniektórejej
cechy.
1.1.1.Dobrowspólne
Popierwsze,mądrzyludziedążądowspólnegodobra.Jednozau-
torówniniejszejksiążkiprzezwielelatprowadziłokurspoświęco-
nyzagadnieniuprzywództwaidoszłodowniosku,żeabyodróż-
nićprzywódcówzprawdziwegozdarzeniaodtychniezbytdobrych,
najlepiejprzyjrzećsiętemu,okogosiętroszczą.Źliliderzyzawsze
mająbowiemnauwadzetylkojednąosobę-samychsiebie.Mogą
mówić,żetroszcząsięoinnych;mogąnawetrobićrzeczy,któ-
rewydająsięwskazywać,żetaknaprawdęjest;mogąteżwydawać
sięzasmuceninawieśćocudzychnieszczęściach.Ostateczniejed-
nakzawszedbająwyłącznieotego,ktojestdlanichnnumeremje-
den”-osamegosiebie.Kiedypomagająinnym,totylkopoto,aby
pomócsobielubpokazaćcałemuświatu(fałszywie!),jakbardzosą
troskliwiipełniuwagi.Kiedysłuchająinnych,topoto,abywykal-
kulować,jakimogąwyciągnąćztegozysk.Nawetkiedydziałają
