Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowaodtłumacza
XVII
podziałtenprzestajeuKanta„działać”wtejmierze,wjakiej
aktywnośćpoznawcza(itakżeprawodawcza)„jednegoitego
samego”czystegorozumupraktycznegodążyzarównodo
uzyskaniaprawdziwejwiedzyoświecie„danym”wdoświad-
czeniu(wrazzpryncypiamigwarantującymitęprawdziwość),
jakidouzyskaniawgląduwzasadyicelesłusznego
postępowania,któretrzebaczłowiekowiznać,zanimjeszcze
przystąpiondojakiegokolwiekczynu(„zadawszy”gosobie
wakcieautonomicznegosamookreślenia).Odualizmiewobrę-
bieludzkiegorozumuniemawięcmowy,choćinnegorodzaju
dualizmystanowiąkonstrukcjęnośnąKantowskiejfilozofii
praktycznej,ukazującejpomost,naktórymspotkaćsięmogą(i
nawetzmoralnegopunktuwidzeniapowinny)dwaoblicza
ludzkiejnatury:rozumnyhomonoumenonizmysłowyhomo
phaenomenon.Uskokpomiędzynimimajednakcharakter
radykalnienormatywny,corzeczjasnawprawiawruch
dynamikęwspomnianegowyżej„prawodawstwa”wprzypadku
każdegopodmiotuludzkiego:moralnezobowiązanie(czyli
wgruncierzeczywszelkiezobowiązanie)jestbowiemrzeczą
dopomyśleniatylkowdwustronnymukładziepomiędzytą
instancją,którazobowiązuje,oraztą,którapodejmujezobowią-
zanie.Tutajteżuwidaczniasięszkielet,naktórymosadzone
jestpojęcieludzkiejautonomii,stanowiąceoboktranscendenta-
lnegopojęciawolnościorazpowiązanegoznimściślepryncy-
piumkategorycznegoimperatywunajważniejszeosiągnięcie
Kantazokresu„krytycznej”filozofiipraktycznej.
Całajegofilozofiasystematycznaodznaczasięzatem
dwudzielnością,lubteż–dokładniej–dwutoroworozwijanym
poznaniemzrazuczysto„transcendentalnym”(„tylkozpojęć
rozumu”),anastępnie–copokazujesięwłaśniewobu
postkrytycznychMetafizykach–także„mieszanym”.Owa
„mieszana”refleksja,pomieszczonawdziełachwymienionych
jakoostatniezawierabowiemodniesieniadozmysłowości:
przykładowo,nagruncieKantowskiejetykikluczowarola
