Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XVIII
Przedmowaodtłumacza
przypadarozumowemu,aleprzecieżwnieuniknionysposób
takżezmysłowemuuczuciaszacunkudlaprawamoralnego
i„człowieczeństwawosobieludzkiej”,którestanowizapośred-
niczeniepomiędzyhomonoumenonjakointelligibilnym
prawodawcąiadresatemowegoprawa,którymjestzmysłowy
homophaenomenon.Przedewszystkimjednakidzietuozasto-
sowaniepryncypiówodsłoniętychaprioridomaksymludzkie-
godziałania,określającychzawszejakieśrzeczywistecele
idążnościistotyżyjącejwniedoskonałymświecieempirycz-
nym,gdziepróżnoznaleźćjakikolwiek„pewny”przykład
dobra.Odniesieniate,podobniejakikazuistyczne(resp.
antropologiczne)„wycieczki”filozoficznejrefleksjipoza
obszarteoriitranscendentalnejnienależąjużjednakdosamego
„jądra”systemu(gdziemieścisięwyłączniepoznaniewypro-
wadzonenadrodzetranscendentalno-dedukcyjnej,„niewyma-
gającejużdalszegodowodzenia”),leczspisanezostająprzez
Kantawuwagach„pobocznych”.Takteżwyglądaswoista
dramaturgiaMetafizykimoralności,któraobficieprzywołuje
sytuacjeistany,wktórychopróczkategorycznychpryncypiów
poważnąrolęodgrywaćbędziesubiektywnarozwaga(jak
wprzypadkutzw.obowiązkuniezupełnego,kiedytodziałający
podmiotsamodzielnieokreślićmusivolumenswegoudziału).
DwudzielnośćKantowskiejfilozofiiwypływapierwotnie
zprzywołanejwyżejantynomiiwolnościinaturalnejkoniecz-
ności,którychprawa(odsłonięteapriori)stanowićbędą
kamieniewęgielneMetafizykiprzyrodyiMetafizykimoralno-
ści;pierwszastanowilogicznąkontynuacjęKrytykiczystego
rozumu,drugazaś–Krytykipraktycznegorozumu(atakże
powstałegowmiędzyczasieUzasadnieniametafizykimoral-
ności).Jednaidrugasąnietylkomożliwe,alewręcz
konieczne,cooznaczawłaśnietyle,żemamytudoczynienia
zdwomasamoistnymidziedzinaminaukowymi,ufundowany-
minaniepodważalnych,boczystorozumowychpodstawach.
Rozum,któryośmieliłbysiętakowepodważyć,zrujnowałby
samsiebie.Nieuprawnionewydajesięzatemsprowadzanie
