Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NIDDEN
Razemzojcem,matkąisiostrąMiriamwsiadam
dopociągunaNordbahnhof.Pociągmajeszczedyszącą,
dymiącą,gwiżdżącąiplującąsadząlokomotywę.
Widzianezotwartegoperonuwioskiwyglądająjak
tezabawkowe,budowaneprzeznaswdomu.Domy
mieszkalneistodołytworząpodwórka,poktórychbiegają
kuryikaczki.Tużobokznajdujesięogrodzonyogród
warzywny,azarazzanimzaczynająsiępola.Wszędzie
widaćkonieipsy,ważnychtowarzyszyżyciaczłowieka
–wszystkotowtapiasięharmonijniewpagórkowaty
krajobraz.ToSambia,ziemia,którąmieszkańcyPrus
Wschodnichsłuszniedarząmiłością.
JedziemydoCranz7,doportu.Wielkiewrażenierobi
namniewidokparowca,któryzdajemisięogromny.
ManaszabraćdoNidden8naMierzeiKurońskiej.Gdy
wchodzępotrapienakołyszącysięstatek,jestem
podekscytowanyipełenoczekiwań.
MierzejąKurońskąisamymNidden,którepotemstało
sięczymśwrodzajuwschodniego
Worpswede9,zachwycałsięWilhelmvonHumboldt.
Bywalitumiędzyinnymimalarze,jakLovisCorinth,[Karl]
Schmidt-Rottluff,[Erich]Waskei[Max]Pechstein,
azmuzykówikompozytorów[Engelbert]Humperdinck,
OttoBesch,ErwinKrollimoirodzice.Spotykanosię
wgospodzieBlodego.Obrazy,któretamwówczaswisiały,
byłybydzisiajchlubąniejednegomuzeum.WNiddenswój
letnidomekmiałTomaszMann,niemożnateżnie
wspomniećomiłośniczceprzyrodyAgnesMiegel,później
takpełnejuczućdoswejziemiojczystej.
WRauschen10,innymidyllicznymmiejscusambijskiego
wybrzeża,wypoczywałaKätheKollwitz.
