Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pojęcie„uczeniesię”irolauczeniasięwedukacji
15
prezentowaniuukazywanejegopsychologicznekonotacje,którewydają
siędogodnąpłaszczyznądladalszychanaliz3.
Wlatach80.ubiegłegowiekupsychologCharlesGalloway(1988:10)
stwierdził,żepojęcie„uczeniesię”wydajesięłatwedozdefniowaniadopó-
kiniepróbujemytegouczynić.Pomimotejkonstatacjisformułowałjednak
własnądefnicjępojęcia„uczeniesię”.ZdaniemCh.Gallowaya(1988:98)
uczeniesięto:
względnietrwałazmianawtendencjidozachowaniasięwpewiensposób,którato
zmianajestwynikiemćwiczeniapołączonegozewzmacnianiem.
InnyuznanybadaczuczeniasięSarnofA.Mednick,najpierwza-
uważa,że:
prawiecałezachowaniesięczłowiekadorosłegojestpostępowaniemnauczonym.
Niektóretylkoreakcjemającharakterodruchowylubinstynktowny:oddychamy,serce
pompujekrew,komórkiwielutkanekkipiąróżnorodnąaktywnością,źrenicezwężają
sięprzywzmożonymnatężeniuświatła.Wszystkieteczynnościzachodząbezpotrzeby
uczeniasię(Mednick1967:28),
anastępnieprzypisujeuczeniusięnastępującecechy:
§efektemuczeniasięjestzmianawzachowaniu;
§zmianatapojawiasięjakowynik(wielokrotnego)powtarzaniaokre-
ślonejsytuacji;
§zmianata(zmiany)jestwzględnietrwała;
§uczeniasięniemożnabezpośrednioobserwować(Mednick1967:31).
StefanBaley(1967:142)uważałuczeniesięzaproces,„któregopro-
duktemjestwiedzaiumiejętności”.Zwracałteżuwagę,żeuczeniesięnie
jesttymsamym,coćwiczenie:
każdećwiczeniemożebyćuważanezapewienprzypadekuczeniasię,natomiastnie
każdąformęuczeniasięmożnanazwaććwiczeniem(Baley1967:124).
Zbliżonądefnicjęuczeniasiępodajewspółczesnypolskipsycholog
ZiemowitWłodarski(1993:860):
uczeniesięwznaczeniuszerokimrozumianejestwpsychologiijakoprocesnaby-
waniaprzezjednostkęwzględnietrwałychzmianwzachowaniusięnapodstawiejejin-
dywidualnegodoświadczenia.[...]toprocesniezwykleważnyiwystępującyuczłowieka
3
ZnanyczeskibadaczuczeniasięJosefLinhartzwracauwagęnato,żeuczeniem
sięzajmująsiębadaczereprezentującytakróżnedyscyplinynaukowe,jak:fzjologia,biologia,
cybernetyka,flozofa,socjologia,aksjologiaipedagogika,aletopsychologiajestpierwszą
nauką,nagrunciektórejzostałpodjętyproblemuczeniasię.Topsycholodzyzapoczątkowali
systematycznebadaniategoprocesuiwyznaczylikierunkibadań(Linhart1972:14).Zdaniem
J.Linhartapsychologicznerozumienieuczeniasięnawiązujedobiologicznychifzjologicz-
nychprawuczeniasię.Wartepodkreśleniajest,żejużwpołowielat60.ubiegłegowieku
wczeskojęzycznejpracyPsychologicképroblemyteorieučeni(1965)badacztenpostawił
tezę,żepsychologiczneujęcieuczeniasię(regulacjapośrednia,sprzężeniezwrotne,reakcje
warunkowe)jestzawąskiewstosunkudouczeniasięludzi,którezależymiędzyinnymiod
złożonychstrukturpoznawczych,motywacyjnych,warunkówspołecznychikomunikacji.