Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Apriori
Uczeniesięjakosposóbbycia
Jednązprzewag,jakąmająmłodsipracownicywmiejscu,
pracyjestwedługnichsamychłatwośćuczeniasię.Jeśli
nieumiesznicinnego,nauczsięuczyć.ZdaniemLizWise-
manznalezieniesięnakrzywejuczeniasię(learningcurve),
czyliuczeniesię,jestwdzisiejszymświecieinformacyjnego
przeładowaniaicorazwiększegotempapracyważniejsze
oddoświadczenia[5].Starajsięnieograniczaćuczeniasię
wyłączniedookresuzdobywaniaumiejętnościzawodowych,
aleuczsięprzezcałeżycie.Niechbiegtwojegożycianie-
przerwaniezasilająnowedoświadczenia.PeterVailldefniuje
uczeniesięjakozmiany,którychczłowiekdokonujewsobie
samymwzakresiewiedzyjak,coidlaczego[6].Naszym
skromnymwkłademwuzupełnienietejlistyjestwiedza,
jakimbyć.
Każdydzieńworganizacjiprzynosinowewyzwaniawyma-
gająceuczeniasię.Vaillwyjaśnia:„Dzisiejszezłożone,wzajem-
niepowiązaneiniestabilnesystemywymagająnieprzerwanych
pomysłowychiinnowacyjnychinicjatywireakcjiodludziwnich
żyjącychipracujących”[7].Autortensłyniezporównywaniaza-
rządzaniadomanewrowaniapogórskichrzekach.Oto,comado
powiedzeniakażdemu,ktochcewsiąśćnatratwęzarządzania:
1.
Rwącepotokigórskiezawszepełneniespodzianek.
2.
Złożonesystemymająskłonnośćdotworzenianowych
problemów.
3.
Narwącychgórskichrzekachdochodzidozdarzeń,któ-
re„bałaganiarskie”i„źleustrukturyzowane”.
18