Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przystosowaniesiędochorobyjestszczególnietrudne,mozolneidługie
unastolatków.Poziomrozwojuintelektualnego,możliwośćprzewidywania,
świadomośćzagrożeńikonsekwencjichoroby,realnośćśmiercipojawiające
sięudzieciwtymwiekubardzoutrudniajązaakceptowaniechoroby.Dlate-
goteżczynionepróbytworzeniaprocedurinformowaniaochorobiedziec-
ka.Takieprocedurypowinnyskładaćsięzkolejnychetapówtworzących
proces,którymusibyćzindywidualizowanyipowinienuwzględniać:
wiekipercepcjędzieckaorazjegoaktualnystanpsychiczny,
reakcjędzieckanachorobęifakthospitalizacji,
stosunekrodzinydochorobydzieckaorazzaangażowaniebliskichiich
udziałwsprawowaniuopiekinaddzieckiem,
zmianyzaistniałewrodziniewzwiązkuzpojawieniemsięchorobyprze-
wlekłej(np.reakcjerodzicówipostrzeganieprzeznichchorobydziecka,
możliwościprzystosowaniaimobilizacjisiłdodziałania).
Pielęgniarkaniemauprawnieńdoinformowaniapacjentówodiagnozie,
leczeniuczyrokowaniu.ZgodniezKodeksemEtykiZawodowejPielęgniar-
kiiPołożnejmanatomiastobowiązekinformowania(adekwatniedowieku
ipercepcjidziecka)owszystkichwykonywanychczynnościachpielęgnacyj-
nych,ichoddziaływaniunastandzieckaorazudzielaniainformacjidotyczą-
cychdiagnozypielęgniarskiejidalszychetapówprocesupielęgnowania.
Procesinformowaniadzieckaorazjegobliskichrozpoczynasięjużwmo-
mencieprzyjmowaniadoszpitala.Dzieckoijegorodzice/opiekunowiepo-
winnibyćpoinformowanioprzysługującychprawach,regulaminieoddziału,
możliwościpobyturodzinynaoddziale,atakżejejzadaniach.
Pielęgniarka,pomimożespędzazdzieckiemijegobliskiminajwięcej
czasu,niemożeudzielićdzieckuanijegorodzicominformacjiostaniezdro-
wiazewzględunabrakuprawnień.Wtejsytuacjiniemożewpełniwykorzy-
stywaćswoichmożliwościpsychoterapeutycznegooddziaływania,minima-
lizowanialękuifrustracjizwiązanychzchorobąihospitalizacją,comoże
powodowaćpewneproblemyetyczne.Przekazywanieinformacjiochorobie,
leczeniuorazrokowaniujestniezmiernietrudneinasuwawieledylematów
etycznych.Słowawypowiedzianeprzezwielkiegolekarzaihumanistę,pro-
fesoraJózefaBogusza„każdymaprawodoprawdy,alewartoteżpamiętać,
żepodtrzymywanienadzieijestrównieżjednymzuznanychśrodkówleczni-
czych”nadalaktualne.
2.4.2.Zachowanietajemnicy
Zachowaniewtajemnicydanychostaniezdrowiaobowiązujewszystkich
pracownikówsłużbyzdrowia.Choredzieciczęstoprzekazująopiekującym
sięnimipielęgniarkompoufneinformacje.Powstajepytanie,jakpotrakto-
waćpoufnośćdziecka?Ponieważpielęgniarkimająobowiązekdzielićsię
18