Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Znaczenietychprzemiandlanaukokulturze
dostrzegałJanAssmann,któryjużw1992r.pisał:
Wszystkoprzemawiazatym,żekwestiapamięci
wpłynienawytworzenienowegoparadygmatu
naukokulturze,którywnowymświetlepostawi
rozmaitezjawiskaidziedziny–sztukęiliteraturę,
politykęispołeczeństwo,religięiprawo(Assmann
2008:27).
Wświetlepowyższychdiagnoznajlepszym
terminemdlaokreśleniazakresuprzedmiotowego
Leksykonu
jestwedługnas„kulturapamięci”
(wliczbiepojedynczej).Pojęcietonieprzyjęłosię
dotychczaswzdefiniowanejformie
wpolskojęzycznymdyskursienaukowym(Bednarek
2012:5).Wnaszymopisienawiązujemydobadań
niemieckich,austriackich,francuskich
ianglosaskichlat90.XXw.,wktórychwskazujesię
nauniwersalne,kulturowemechanizmy
pamięci,niezaśnaodmiennościmiędzyróżnymi
pamięciami:narodowymi,państwowymi,
regionalnymi,lokalnymi,religijnymi,klasowymi,
płciowymi.NiepodążamyzatemzaPierre’emNorą
rozróżniającym„kulturypamięci”(wliczbie
mnogiej)od„kulturhistorii”(zob.Szpociński2008),
aleakcentujemyto,cowprogramowymtekście
okulturzepamięcinapisałChristophCornelißen
(2003):
[Chodzio]pojęcienadrzędnedlawszelkich
