Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Saramaga(1922–2010)
EwangeliawedługJezusa
Chrystusa
[1991]czyDanaBrowna
KodLeonardadaVinci
[2003].
Równieżwliteraturzepolskiejapokryf,zewzględu
nazróżnicowanefunkcje,stałsięwXXw.jedną
zpodstawowychstrategiiwytwarzanialiteraturywogóle
iingerowaniawkulturowe
statusquo
(Szajnert2000;
Szybowicz2008),służącludycznymrekonstrukcjom
przeszłości(HannaMalewska[1911–1983],
Apokryf
rodzinny
[1965];KazimierzBrandys[1916–2000],
Wariacjepocztowe
[1972]),rewizjomkanonów
europejskich(LeszekKołakowski[1927–2009],
Klucz
niebieskialboOpowieścibudującezhistoriiświętej
zebranekuporuszeniuiprzestrodze
[1964];Michalski
2003;ZbigniewHerbert[1924–1998],
Królmrówek:
prywatnamitologia
[2001])czykreowaniukanonów
alternatywnych(IzabelaFilipiak,
Alma
[2003];Olga
Tokarczuk–żywotśw.Wilgefortis/Kumerniszawarty
w
Domudziennym,domunocnym
[1998]).
Zewzględunasformułowanewfilozofiidrugiejpołowy
XXw.noweujęciekanonu(jako→dyskursu
reprodukującegohierarchiespołeczne)apokryfwkulturze
europejskiejstałsięjednąznaczelnychmetod
rewidowaniaźródeł,atakże–couwidaczniasię
wapokryfachdekonstruującychkanony→płciczy
seksualności–ważnąstrategiąkwestionowaniakanonu
jakotakiego.
StanisławObirek,PrzemysławCzapliński
Hasłapokrewne:
autentyczność,hagiografia,kanon,literatura,pismo,trady
Bibliografia
AdamczykM.(1980),
Biblijno-apokryficznenarracjewliteraturze
staropolskiejdokońcaXVIwieku
,Poznań:WydawnictwoNaukoweUAM.
AdamczykM.(1990),„Apokryf”,w:T.Michalska(red.),
Słownikliteratury
staropolskiej
,Wrocław:ZakładNarodowyim.Ossolińskich,s.43–50.
HodanaT.(2011),„Najnowszesporyoautentyczność«Słowaowyprawie
Igora»”,
PrzeglądRusycystyczny
,3,s.5–32.
MichalskiM.(2003),
Dyskurs,apokryf,parabola.Strategiefilozofowania
wproziewspółczesnej
,Gdańsk:WydawnictwoUniwersytetu
Gdańskiego.
