Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(Ruskin2007:89).Monumentalnośćrozumiałjako
pomnikowość,tj.wznoszeniedziełtrwałychipięknych,
zdolnychprzetrwaćwielkiidawaćdobre→świadectwo
oepoce,wktórejpowstały.Tymsamym
monumentalnośćprowadziłado→upamiętnianiaczasów
wzniesieniagmachu.Niemniejpamięćzapisywałasię
wdziełachbudownictwatakżeprzezichpóźniejszelosy,
np.to,żegmachbył„uświęconyludzkimiczynami”,
ajegościanystawałysię„świadkamicierpienia”(tamże:
103).Umożliwiałotonadaniebudynkomstatusu→miejsc
pamięci.KoncepcjaRuskinanaprowadzateżnazwiązki
architekturyz→palimpsestem.Zmianywbudowlach,
zapisanewnich→śladywydarzeństająsię→nośnikami
kolejnychwarstwpamięci,nakładającychsięnasiebie
iczęściowozapomnianych.Modernizmstarałsięzerwać
zmodelemarchitekturywykształconymprzezhistoryzm.
Wmiejscebezpośrednichnawiązańdo→historii
izwiązanejztymkreacjipamięcioraztożsamości
próbowałwprowadzićodniesieniadoniekonkretnej
iutopijnejprzeszłości,połączonezdążeniem
dostworzeniajęzykaformcałkowiciewyzbytego
nawiązańdodawnychstylów(np.wkonstrukcji
szkieletowejwilliLeCorbusiera[1887–1965]
wykorzystanogreckąideękolumnyjakoelementu
nośnego,alebezżadnychaluzjidoklasycznych
porządkówarchitektonicznych).Ideałemstałysię
wówczasbudowleobiałychścianachpozbawionych
dekoracji,swoista
tabularasa
,→obraz→zapomnienia→
tradycji(Will2000:118–128).Dopieropostmodernizm
zmieniłsytuację,powracającdokontekstualizacjijęzyka
architektonicznego(regionalizm,dopasowanieform
budowlidotradycjikrajulubokolicy),ukonkretnienia
związkówzprzeszłością(np.Piazzad’ItaliawNowym
OrleanieautorstwaCharlesaMoore’a[1978],gdzie
wykorzystanoróżneformyklasycznychkolumnad),
otwartegostosowaniasymbolikiiformzaczerpniętych
zprzeszłości(np.bazylikawLicheniunatradycyjnym
planiekościoła,operującarepertuaremformimotywów
dekoracyjnychzaczerpniętychzarównozeuropejskiej