Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
procesypamięciowe,np.wprzypadkuinformacjiodnoszonychdoJa,niemających
zagrażającegocharakteru(por.Bellezza,1984).
Biorącpoduwagępotencjalneznaczenie,jakieprocesyzwiązanezJa,wszcze-
gólnościzjegoochroną,mogąmiećdlajakościzeznańświadków,orazfaktszczup-
łościczyraczejwręcznieistnieniabadańtegodotyczącychwliteraturzeprzedmio-
tu,niniejszeopracowaniepostanowionopoświęcićtymzagadnieniom.Wykonane
eksperymentydotyczyływpływuczynnikówzwiązanychzJanauleganiedezinfor-
macji.Dokładniejmówiąc,sprawdzanowpływpozytywnejinegatywnejinforma-
cjizwrotnejdotyczącejfunkcjonowaniaJa,zaangażowaniawsprawę,autoafirmacji
orazsamooceny.Bardzoistotnączęściąwykonanychbadańbyłapróbaskonstruo-
waniametodyuodparnianianadezinformację.Eksperymentytegodotyczącemożna
potraktowaćjakobadaniaaplikacyjne,apozostałe-jakobadaniapodstawowe,które
mogądostarczyćnowychinformacjinatematwyznacznikówimechanizmówefektu
dezinformacji.
Najistotniejszeceleniniejszejksiążkimożnastreścićwnastępującychpunktach:
1)zreplikowanieefektudezinformacji;
2)zbadaniewpływutendencjidoobronyJaprzedzagrażającąinformacjąnapo-
datnośćnadezinformację;
3)sprawdzenie,czyumożliwieniedokonaniaautoafirmacjiwpływanapodatność
nadezinformację(wtymwpołączeniuznegatywnąipozytywnąinformacją
zwrotną);
4)sprawdzenie,czypodaniepozytywnejinformacjizwrotnejdotyczącejfunk-
cjonowaniapamięcipodmiotuuodpornigonadezinformację;
5)podjęciepróbyopracowaniametodyuodparnianianadezinformację,polega-
jącejnapołączeniuautoafirmacjiorazpozytywnejinformacjizwrotnej.
Książkauporządkowanajestwnastępującysposób:najpierwstreszczonyzostał
istniejącystanwiedzynatematefektudezinformacji(rozdział1).Następnieprzed-
stawionorozważanianatematstrukturyJajakopodstawowegonadrzędnegopojęcia
stanowiącegozapleczeteoretycznedlawykonanychbadań(rozdział2).Wrozdziale3
przedstawionomotywyautoregulacyjne,spośródktórychdwa(motywautowaloryza-
cjiiautoweryfikacji)byłyanalizowanewwykonanycheksperymentach.Rozdział4
dotyczysamooceny,ponieważwwykonanycheksperymentachmanipulacjeobliczo-
nenajejzagrożeniestanowiłyśrodekdowzbudzeniamotywówautoregulacyjnych.
Samoocenapełniteżważnąrolęwzałożeniachteoretycznychprzeprowadzonych
badań.Rozdział5zkoleidotyczyzjawiskadysonansupoznawczego,ponieważpoję-
cietostanowizasadniczyelementpostawionychhipotez(założono,żeprzywracanie
zagrożonejsamoocenyzwiązanejestztendencjądoredukcjidysonansupoznawcze-
go)orazmechanizm,zapomocąktóregoindukowanostanzagrożeniaJa.Wreszcie
rozdział6zawierastreszczeniebadańianalizteoretycznychdotyczącychzniekształ-
ceńpamięciowychzwiązanychzmotywamiautoregulacyjnymi,wtymstreszczenie
(bardzonielicznych)badańwiążącychmotywacjęzefektemdezinformacji.Kolejne
rozdziały(7-14)zawierająprezentacjęhipotezisiedmiueksperymentówwłasnych.
Wrozdziale15zaprezentowanowynikimetaanaliz,awkolejnym-wnioskikońco-
weorazprzedstawionopropozycjędalszychbadań.