Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wrozdzialezewspomnianejmonografiiskupiłamsięgłównienalite-
rackiejformiefelietonu,zdającsobiejednaksprawę,żepełnaanaliza
opierasięnakonfrontacjisłowamówionegozpisanym.Zwłaszczaże
słoworadiowejestulotneiniejestwcaleregułą,towygłoszoneuzys-
kujepóźniejformępublikacjiksiążkowej,takjaktojestwprzypadku
Wielkiegozamętu.Jeślijuż,totendencjajestodwrotna:utworynapisaneada-
ptujesięnaantenęradialubteżpiszesięjespecjalniedlaradia,częstona
zamówienie,jaktosiędziejewprzypadkusłuchowiskoryginalnych.
Bardzowyraźniewspomnianyzwiązekujawniłsięwtwórczościka-
towickiegoautora,któregodorobekjesttyleżbogaty,coróżnorodny,ana
różnorodnośćskładająsięm.in.licznesłuchowiska,obokfelietonów,
gawędradiowych,audycjiopisarzachiksiążkach,stanowiącepokaźną
jegoczęść.Zauważyłamwówczas,żewszechstronnośćautoraobokga-
tunkówradiowychtworzypowieści,opowiadania,eseje,poezję,prze-
kładazjęzykówobcychstawiaprzedbadaczemjegotwórczościróżnego
rodzajuwyzwania,związanem.in.ztrudnościądotarciadorozproszonej
częścitegodorobku.Główniezaśwspomnianychtugatunkówradiowych,
częstoniepublikowanych2,aleteżwjakiejśmierzedotyczytomałych
formprozatorskich,np.recenzji(filmów,książek),esejówiopowiadań3.
Komponującpoprzedniąmonografięwportrettwórcy,któregocałość
tworząwzajemnieoświetlającesięelementylubportretyirole:poety,
prozaika,dramaturga,eseisty,felietonistyitranslatora,wskazałam
zarównodostrzegalnepowiązaniapomiędzytematamipodejmowanymi
wróżnychgatunkachliterackichiradiowych,jakteżsformułowałamna
iA.Niziołka,Kraków2010,s.638.Pisarzskupiasięnafelietonachprasowych
iswoichdoświadczeniachzwiązanychzichregularnympublikowaniem,podkreś-
lającteż,żewłaściwościąfelietonujestkrótkośćformy,powtarzalnośćukazywa-
niasięorazzwiązekzliteraturą,choćodniejodróżniagobrakfikcjioraz„tej
swobodykłamstwa,którąmaliteratura”,tamże,s.634.LudwikStommajest
przekonany,żewfelietonautorwpisujeswojąosobowość,któraniemusibyćrze-
czywistą,leczrówniedobrzemożebyćwykreowaną,np.wpisanąwfikcyjnegobo-
hatera„rozmawiającegoznamisłowamifelietonu”.Tworzącfelietonową
osobowość,zawierajączpublicznościąumowę,żetakiewłaśniejegopoglądyna
różnekwestie,autornakładasobiejednocześniekaganiec,ograniczającymożli-
wościzmianyzdaniaiswego(bądźwykreowanego)wizerunku.Zob.L.Stomma,
Swegorodzajuszlachectwo,[w:]Bibliadziennikarstwa,s.640–645.
2Tylkoczęśćukazałasięw„Dialogu”,„TeatrzePolskiegoRadia”i„Śląsku”,po-
zostałaistniejewpostaciscenariuszyautorskichprzechowywanychwArchiwum
PolskiegoRadia,choćitenzbiórniejestkompletny.
3PrzykładowoopowiadaniaMoctruchleje(„GazetanaŚwięto”,wydanielokalne
„GazetyWyborczej”,Katowice,2010),Pręgierz(„Topos”2012,nr1/2)mogą
umknąćuwadzebadacza.
8