Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
swojejsłużącej.
–Alesłyszę,żeOstrowscymająkonkurencję–podchwyciła
ploteczkęAntonia.–NareduciewkońcupoznamosobiściePanklów.
–Ktobypomyślał,żekupiciekamienicępoTochoczewskich.
–TeresaSkotnickapokręciłagłową.
–Samiśmialiśmysięztegoniejedenraz,alemodrzewiowydworek
jestzaciasny,bynaswszystkichspokojniepomieścić,adoBiałej
zjeżdżamyczęsto,itakodrazugotowadozamieszkaniabyłatylko
kamienicanaReformackiej–wytłumaczyłaześmiechemmłodapani
Bolinowska.
–Jakośniemiałaszczęściadostałychlokatorów.GenerałMenwis
szybkosięwybudował,naczelnikAleszkabudowękończy.Pani
Materskawielcezadowolona,żesłużyćwammożenastarych
śmieciach.Anabaluspodziewajsięmnogiejfrekwencji.Każdy
ciekaw,jaksiętamurządziliście–pasjonowałasięTeresa.
–Miłotoznać,żeniktzzaproszonychnieodmówił.Codo
urządzenia,towkrótkimczasieudałosięjenokilkaścianodświeżyć
isprzętapoprzestawiać.Odsylwestratysiącosiemset
siedemdziesiątegorokuniewieledostrzeżecieróżnic–wyjaśniła
Antonia.
–Napewnoniezobaczymyprzytłaczającegopluszuinadmiaru
poduszekwkoronkowychnawłóczkach–zachichotałaSkotnicka,
azniąwszystkiepanie.
–Szkoda,żeLudwinówjestmalutkiiniemasalibalowej–
westchnęłajejbratanicaJustysia.–Inaczejwujwydałbydlamniebal,
zakochałabymsięwdzielnymkawalerzeinieobawiałamałżeństwa
zjakimnieznanymSzwabem,doktóregomacochagotowaprzekonać
ojca.
–Justysiu,aniezawcześnie?–spytałapoważnieAntonia.–Ledwo
przyjechałaśnapierwszekanikułyzpensji.–Awidzącspłonione
policzkidziewczęcia,dodałazuśmiechem:–Żartowałam!
–Napensjidziewczynkimałocomyśląonauce,aomariażach
iowszem.Galicyjskiepanienkimająnajlepiej,bowcałymich
cesarstwieażroisięodutytułowanychkawalerów–tłumaczyła
zaczerwienionadziewczynka.
–Zobaczysz,jeszczebędzieszmiałaswójbal–pocieszyła
jąmałomównaCecylia.–WLudwinowiejestpewnopark,tolatem
itambymożna…
–OdkądJanostateczniewyjechałdoRzeszyiprzekazałswoje
plenipotencjeJakubowi,tenstarasięwyciągnąćnaszerodzinnemajątki
