Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
stolesekcyjnymizeskupieniemzpomocąszkłapowiększającego
przyglądałasięczemuś,cotrzymaławręce.Nielubiła,kiedysięjej
przeszkadzało,więcFlambertstanąłpodrugiejstronieiwmilczeniu
spoglądałnaofiarę.Ciałobyłojużotwarte,anastojącejwnogach
denatawadzeznajdowałasięjegowątroba,pokrytanieregularnymi
fioletowo-niebieskimiplamami.Mężczyznawyciągnąłzkieszeninotes
izapisałkilkaspostrzeżeń.Odgłosdługopisuskrobiącegopokartce
papieruprzyciągnąłuwagęZabłockiej.Zerknęłanaswojegomartwego
towarzyszaniecozmęczonymwzrokiem,poczymsięodezwała:
–Tonajprawdopodobniejpierwszeoznakimarskościwątroby.
–Alkoholowej?
–Opierającsięnaswoimdoświadczeniu,mogępowiedzieć,żetak.
Pobrałampróbki.Przyjdąwyniki,touzyskamystuprocentową
pewność.–Spojrzałanapodkomisarza.–Dzieńdobry,Jakubie.
–Dzieńdobry.–Uniósłgłowęznadnotesuiuśmiechnąłsię
delikatnie.–Jeślijesteśgotowa,możemyzaczynać.
–Niktdonasniedołączy?–zapytała,odkładająclupęnajedną
zszafek.
–ProkuratorGierszwałniechceangażowaćsięwsprawę,pókinie
znajdziemyewidentnegodowoduudziałuosóbtrzecich.ANiemicki
pracujenadjakąśdrobnicą.–Policjantbawiłsięswoimnotesem,
przekładającgozrękidoręki.–Kalwiczniejestnamchyba
potrzebny,prawda?
–Nie.–Kobietaoparłasięoszafkę,splatającdłonienabrzuchu.–
Atanowa?Jejniezaprosiłeś?
Flambertodwróciłwzrok,zastanawiającsięnadczymś
intensywnie.Agatawyczuła,żemawątpliwościdotyczącenowej
podwładnej.Niewiedziałatylko,czychodziodoświadczenie,czy
