Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
radzisobiezwłas-nymsynem,zawiodławrolimatki,lekceważące
spojrzenianauczycielek,jestbardzomłoda,pozatympewniewidziały
jejzdjęciaw„Blesku”,niechgadają,cochcą,aleonakochasyna
ponadwszystko,tylejużdlaniegopoświęciła,aterazwszyscymają
szansę,ijąwykorzystają.
Bądźtwarda,usłyszałaodmamy.Inaczejsobienieporadzisz.
Aonajestdobrąaktorką,więcbyłatwarda,biednyViki,jeszczenigdy
nierozmawiałaznimwtakisposób.
Wwindziesprawdzamakijażiwypowiadanagłoskwestię
bohaterki,którąwłaśniegra:„Odterazbędziejużtylkolepiej”,
Gabrielamówito,kiedyodchodziodmęża.Hanawie,żetotylko
frazes,pustesłowabezgłębszegosensu,alewjejustachzabrzmiątak,
żewdniupremierywszyscyjaknicdostanągęsiejskórki,powtarzaje,
czuje,żeopanowałaswojąrolędoperfekcji,jestnaprawdędobra,
wysiadazwindy,emocjeopadły,przestajemyślećoViktorze,jasne,
żemagoztyługłowy,zawszegdywidzichłopakawjegowieku,
nawetstarszego,kiedybyłmały,pytałazezgrozą,patrzącnastarszych
łobuzów,matkojedyna,mójVikiteżkiedyśtakibędzie?Aleteraznie
myślijużotejrozmowie,musisięskupićnaroli,nieprzynosisię
domudopracy,jestemGabrielą,mążmnieniekochaizbieramsię
naodwagę,byodniegoodejść.NiejestemHaną,niemamVikiego,
jestemsamaimuszęsięjakośwyplątaćztoksycznegozwiązku,uciec
odfaceta,którymniebije,ważnajestemja,tylkoja.
Wtramwajuobserwujekobietywśrednimwieku,próbuje
odgadnąć,któraznichboisięmęża,którajestszczęśliwa,zerkanaich
ruchy,spojrzenia,toulubionazabawaHany,zawszeznajdziesięktoś
dopodpatrywania,chociażzwyklenierobiniczegociekawego,
poprostusiedziigapisięwokno.Chłopiec,możedwuletni,brzydal,
Vikizawszebyłprześliczny,przezchwilępatrzynadzieckoijego
matkę,tatonapewnoniejestszczęśliwa,syknęłanachłopca,o,teraz
znówsięuśmiecha.
