Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Stosunkialgiersko-francuskieokreślaławdużymstopniusytuacja
gospodarcza.WpierwszychpięciulatachpoIwojnieświatowej
gospodarkaalgierskaprzeżywałagłębokikryzyszpowoduklęski
suszy.W1930r.dotarłtukryzysświatowy,któryuderzyłnajpierw
wwydobycierudyżelazaifosforytów,apóźniejwrolnictwo.
KryzyswgospodarcetrwałpraktyczniedoIIwojnyświatowej,
alata1939–1945przyniosłyjeszczepogorszeniesytuacji:krajzostał
odciętyodEuropy,wzwiązkuzczymzaczęłobrakowaćmaszyn,
energiielektrycznej,częścizamiennych[322].
Danestatystycznewskazująwlatach1930–1950nawyraźną
tendencjędokoncentracjigruntówornychwrękachkolonów.
W1950r.około8,5tys.posiadaczyziemskichskupiałowswoich
rękachprawie23%gruntówornych,podczasgdyokoło438tys.
innychwłaścicieliziemskichmiałotylko18,7%gruntów.W1954
r.nawsibyłoprawie400tys.bezrobotnychiokoło250tys.osób
napograniczubezrobocia.Jeślidodaćdotejliczbydzierżawców
ipasterzy,tostałymbezrobociemobjętychbyłookołomiliona
mieszkańców,czylipołowaludnościwiejskiej[323].
Innymważnymzjawiskiembyłaurbanizacja.Historycy
zajmującysięAlgieriąsązgodni,żezmianyspołeczeństwmiejskich
wAlgieriiwlatach1920–1950byłyzasadnicze.Przedewszystkim
ludnośćmiejskaznaczniesięrozrosła.Jeśliw1830r.wmiastach
mieszkało5%populacji,toprzedIwojnąświatowąwskaźnikten
wyniósł8,5%,aw1954r.–16,6%.Społecznościmiejskiebyły
rozwarstwione,alenajważniejszydlaprocesówpolitycznychokazał
sięwzrostliczebnościtzw.klasyśredniej,którąstanowililudzie
wolnychzawodów,rzemieślnicy,drobnibiznesmeni,urzędnicy
niższegoiśredniegoszczebla,personeltechnicznywzakładach
przemysłowychorazwykwalifikowanirobotnicy.Właśniewśród
ludziwolnychzawodówwmiastachalgierskichrozwijałysięidee
narodowe[324].
Sprzeciwwobecnierównościkolonialnejzrodziłsięwśród
MłodychAlgierczyków,którzypoIwojnieświatowejrozdzielilisię
nadwiegrupy.Pierwsza,podprzywództwemdoktoraBelkacema
