Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
9
jestemprzekonanaotym,żewyczerpanotęproblematykębadawcząwodnie-
sieniudoedukacjiwczesnoszkolnej.Zauważamteż,mimopewnychodniesień
wobcojęzycznejliteraturzeprzedmiotu5,lukęwmetodologiibadańnadswo-
bodnymiwypowiedziamidzieci(pytaniamiistwierdzeniami)wklasachI-III.
Przedewszystkimzauważampewnąlukęwopracowaniachomożliwościach
zużytkowaniainformacji(wiedzy),którychnośnikamisąsamorzutnepytania
istwierdzeniauczniówwprocesieedukacyjnym.Sąonemotoremprzemian,
jakieodbywająsięwkażdymuczniu,adziękitemutakżetychzmian,którym
podleganauczyciel,podejmującmniejlubbardziejadekwatnedonichczynności
lubdziałania.Zakażdymrazemwchodzionnwinterakcjeztymsamym,ale
nietakimsamymuczniem”6-zuczniem,któryczegośniewiedział,niebył
pewny,anastępnie-zuczniemjużwiedzącym,pewnym,wychodzącympoza
zgromadzonąwiedzęiumiejętności.PodobniejakŠtefanPorubskyuważam,że
niezwykleistotnejestoparcieuczeniasięuczniównadyskursieedukacyjnym,
rozumianymjakointerakcjazachodzącapomiędzynauczycielemjakoaktyw-
nympodmiotem,uczniemjakoaktywnympodmiotemoraztreściamiprocesów
uczeniasięodialogowejpostacinatematznaczeniaobrazuświata7.Skłaniam
siękustanowisku,żezarównonauczyciel,jakiuczniowie,formułującpytania
iodpowiadającnanie,wytwarzająswoistąwiedzęowłasnychdziałaniach,
odziałaniachinnychosób,owszystkim,cosiędziejewokółnich8.Wtensposób
generująnoweiwartościowewytwory-idee,metodydziałania.Sąkreatywni9.
kacji.nSpołeczeństwoiRodzina”2010,nr22,s.81-89;D.Szumna:Komunikacjanauczyciel-
uczeńjakointerakcjaasymetryczna.W:Homosapiens-Homocommunicans.Red.A.Kucharski,
M.Stencel.Szczecin,WydawnictwoNaukoweUniwersytetuSzczecińskiego,2011,s.113-125;R.
Wawrzyniak:Językwklasieszkolnej-międzyuprzedmiotowieniemaemancypacją.W:Nauczy-
ciel-uczeń,międzyprzemocąadialogiem:obszarynapięćitypyinterakcji.Red.M.Dudzikowa.
Kraków,PolskieTowarzystwoPedagogiczne,WydziałStudiówEdukacyjnychUniwersytetuim.
A.MickiewiczawPoznaniu,WyższaSzkołaPedagogicznaZNPwWarszawie,OficynaWydaw-
niczanImpuls”,1996,s.111-116;R.Wawrzyniak-Beszterda:Językwklasieszkolnej.Czegouczą
sięuczniowiewrelacjachkomunikacyjnychznauczycielem?nNowaSzkoła”2005,nr10,s.23-27;
M.Wosiński:Kształtowaniesięstrukturyinterakcjimiędzynauczycielemauczniami.Katowice,
WydawnictwoUniwersytetuŚląskiego,1978.
5L.Wollman:Głosuczniów-zaniedbanyobszarwedukacjimałegodziecka.W:Światma-
łegodziecka.T.2.Red.H.Krauze-Sikorska,M.Klichowski,K.Kuszak.Poznań,Wydawnic-
twoNaukoweUniwersytetuim.AdamaMickiewicza,2013,s.72.
6J.Sikorska:Wiedzanauczycieliosytuacjiszkolnejuczniów.Szczecin,WydawnictwoNau-
koweUniwersytetuSzczecińskiego,2004,s.11.
7Š.Porubský:Dyskursedukacyjnyjakoczynnikkognitywnegorozwojuucznia.W:Transfor-
macjawpolskiejedukacjiwczesnoszkolnej.Red.T.Lewowicki,W.Puślecki,S.Włoch.Przeł.
M.Balowski.Kraków,OficynaWydawniczanImpuls”,2004,s.107.
8W.Kojs:Wiedzaoedukacjiwspołeczeństwieuczącymsię.W:Edukacjawspołeczeństwie
wiedzy.Niejednoznacznośćrzeczywistościedukacyjnej,społecznej,kulturowej.Red.S.Juszczyk,
M.Musioł,A.Watoła.Katowice,AgencjaArtystycznaPARA,2007,s.39-40.
9K.J.Szmidt:Pedagogikatwórczości.Sopot,GdańskieWydawnictwoPsychologiczne,2013.
