Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tokobieta.
Wporządku.Trzebaprzyznać,żejestspostrzegawczy.
Znasięnarzeczy.
–Skądtyledetalinatematprywatnegożyciatej
dziewczyny?–Perkusistka,bezchłopaka,kelnerka
wkawiarni.Rozejrzałasiępopokoju,alenieznalazła
niczego,copozwoliłobynawyciągnięciepodobnych
wniosków.
–SherryBishopbyławspółlokatorkąmojejkuzynki
Echo.
Hopestarałasięudawać,żezbrodnianiewywołuje
naniejwrażenia,alezapachkrwiprzyprawiał
jąomdłości.
–Topanipierwszezabójstwo?
Hopeprzytaknęła.
–Jeślijestpaniniedobrze,proszęwymiotować
wkorytarzu.Niechcę,żebypanizanieczyściłamoje
miejscezbrodni.
–Zpewnościąnieutrudnięzbieraniadowodów.
–Świetnie.Jeślichcepanizostać,proszęprzesłuchać
sąsiadów.Możektoścośsłyszałwczorajwnocyalbo
dziśnadranem.
Hopewykonaławtyłzwrotiuciekłazpokoju,
zostawiającGideonazmartwąkobietą.Najwyraźniej
czułsięlepiejwjejtowarzystwieniżwtowarzystwie
swojejnowejpartnerki.
Panidetektywzajęłasięwścibskimsąsiadem,
atechnicyrobilizdjęciaizbieraliśladynamiejscu
zbrodni.GideonprzysiadłzEchonaschodach
prowadzącychnatrzeciepiętro.
–Jesttutaj?–spytałacichokuzynka.
Niktniezwracałnanichuwagi,aleobojewiedzieli,
żetoniepotrwadługo.
–Siedzitużzanami.
Echozerknęłaprzezramię,chociażniespodziewała
