Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Możewięcjednaktonajlepszeźródłoinformacjijakdlamnie…
–Niechichpanizostawiwspokoju.Możepaniniechcącyskierować
nanichniebezpieczeństwo.Jestjeszczejednasprawa,któramożebyć
dlapaniważna.PaniHelenkawspomniałacośotestachnawszawicę,
przeprowadzanychwśróddzieciszkolnych.
–CotomawspólnegozDominikiemGlinką?–Nataliazdziwiłasię.
–Niewiem.–Ksiądzrozłożyłbezradnieramiona.
Nataliacałymsercemżałowała,żenaprzydrożnejstacjibenzynowej
niepodjęłainnejdecyzji.
Niewiedzącwłaściwie,ocodalejpytać,machinalniesięgnęła
doswojejtorebkiiwyjęłamałynoteszwpiętymwokładkę
długopisem.Zamierzałagootworzyćizanotowaćuzyskaneinformacje.
Niewidziałajednakwiększegosensuwzapisywaniutego,coudałojej
sięustalić.
–Niebardzomiksiądzpomógł–powiedziałacicho.
–Noniewiem.–Ksiądzponownieporuszyłsięnakrześle,jakby
dającjejznak,żezamierzaskończyćspotkanie.Namomentjednak
znieruchomiałipochyliwszysięnieznaczniewjejstronę,powiedział
konspiracyjnymtonem:–Wiem,żepanirównieżpowinienem
doradzić,żebyzostawiłapanitęsprawę.Grzebaniewtymtemaciejest
dlapaniniebezpieczne.
–Tak?–Siliłasięnaspokojnyton.–Toczemuksiądztegonierobi?
–Kwestiawiary,drogapani.Jestpanipierwszymdziennikarzem,
którypojawiasięipytaosprawępaniHelenyiDominikaGlinki.
–Umarłatydzieńtemu–zauważyłaNataliaprzytomnie.
–Acotomawspólnegozwiarą?
–To,żejawierzę,żeBógpowołujepewnychludzidodziałania.
ItakiJegokaprys,żelubisięposługiwaćtymi,którychniktnie
podejrzewałbyoto,żesądotejroliwłaściwymi.WJegodecyzjachnie
maprzypadków,proszęotympamiętać.Jeżelizdecydujesiępani
wejśćwtajemniceotaczającegróbDominikaGlinki,tomusipani
wiedziećjedno:cokolwiekbędziesiędziało,niebędzieprzypadkowe.
