Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
poziomiestrukturyonimywykazująnaprzykładznaczącąfunkcjębudowania
tekstuprzezswąobecnośćwtytułachpozostającychwrelacjidoogniwa
głównego.Aspektstylistycznywyznaczonybywazjednejstronyprzezkul-
turowo-komunikacyjnąkategoriępotoczności,zdrugiejnatomiast-przez
wyznacznikisformułowanewpoetykachiretorykachwłaściwychdlaepoki;
potwierdzajątowłaśnienazwywłasne.Wsferzepragmatykionomastykon
poświadczadwiepodstawowefunkcjegatunku-ludycznąidydaktyczną.
Nazwywłasnepoddaneobserwacjizewzględunaichudziałwbudowaniu
semantykitekstuodzwierciedlająaktualnośćproblematykipodejmowanej
przezbarokowychfraszkopisarzy,ponadtooddająspecyfikęróżnorodnych
ówczesnychstereotypówiklisznaturyspołeczno-kulturowej.
Onomastykoninterpretowanyzewzględunajegoudziałwkonstytu-
owaniupoziomudyskursuwykazujecechywłaściwenietylkodlakultury
epoki,aletakże-comożenawetważniejsze-właściwościponadkulturowe.
Poświadczajątolicznemitonimyoraznazwyzwiązanezformacjąchrześci-
jańską,możnajeokreślićmianemtopicznych,zwłaszczawodniesieniudo
całegopiśmiennictwastaropolskiego.Onimiadyskursów:miłosnegoiero-
tycznegoorazmetafizycznegodowodzirównieżbarokowejideivarietas,za-
kreślającejmapękulturowąepoki,niezależnieodtematudyskursu,atakżena
jegopograniczach.Obserwacjedotycząceonomastykiwybranychdyskursów
barokowychdoprowadziłydownioskówospecyficznympokrewieństwie
orazbliskościgatunkuidyskursu,czasamibowiemniesposóboddzielićtych
poziomówkomunikacjiianalizy.
Instrumentariumonomastykiliterackiejwykorzystanebywatakżewba-
daniachnadtekstamiinnych,choćpokrewnychobszarówpiśmiennictwa.
UdowadniatoHalszkaGÓRnY(2013)wmonografiipoświęconejanaliziefunk-
cjonalno-tekstologicznejonimiidziewiętnastowiecznegopamiętnikarstwa.
Jakwykazałaautorka,grupatekstówwybranychprzezniądoanalizyjest
ciekawymźródłemwiedzyonaszejprzeszłości."Zapisyprywatnemieszczą-
cesięwpamiętnikarskimnurciepiśmiennictwa(pamiętniki,wspomnienia,
dzienniki)totekstymniejlubbardziejreferencjalne(odsyłającedoprze-
strzenipozatekstowej,realnojęzykowej),faktograficzne,bliskieproziedoku-
mentarnej,niefikcjonalnej,atakżeformomparaliterackim.Stanowiąźródło
wiedzyonadawcydanejrelacji,opisywanejrzeczywistościpozatekstowej,
potocznychinterakcjach,aktywizującgłówniefunkcjęinformatywnąiekspre-
sywną,niekiedyrównieżkonatywną”(GÓRnY2013:198).
Owawiedzaoświecieminionychwiekówzawartajesttakżewnazwach
własnychobecnychwtekstachpamiętnikarskich.Badaniawykazały,żetek-
stowoewokowanefunkcjeonimówskupiająsięwokółkilkupodstawowych
aspektów:intencjonalności(połączonejzreferencjalnością),informacyjności,
Onomastycznekontekstyhistoriijęzyka
17
