Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Toprostonacmentarz!–Wygładziłalimonkową
sukienkę.–Tozieleń.Nadasię?Wciemnym
pomieszczeniuwyglądaniemaljakczerń!
Mężczyznapokiwałgłową.
–Aktoumarł?
–Och!–Machnęładłonią,próbującodnaleźćwwalizce
cościemnegodoubrania.–Ojciec–dodała,gdyudałojej
sięwygrzebaćciemnysweter.
–Myślę,żerzeczyniemająznaczenia.Zwłaszcza
napogrzebie.–Mężczyznagrzecznieunikałkonfrontacji.
–Nieważne–skwitowałazwestchnieniemioparła
głowęozimnąszybę.Dotknęładłoniąniewielki
kamyczek,którywisiałnazłotymłańcuszku.
–Każdaemocjajestdobraikażdaminie…
Jagodaudała,żeniedosłyszałasłówmężczyzny.
Poczuciewiny,żenieodczuwasmutku,zdawałosię
jącorazbardziejpalić.
***
Kinganerwowozerkałanazegarek.Gdypierwsi
uczestnicypogrzebuzaczęlisięrozchodzić,przywołała
dzieciirównieżskierowałasięwstronęwyjścia.
–Nieidziemydozsypu?
–Nastypęsięmówi.–NastoletniaZuzaspojrzała
gniewnienapięcioletniegobrata.
–Toidziemyczynie?Babciamówiła,żetamsięje!
Głodnyjestem!
–Nie!–krzyknęłaKingairozejrzałasięnerwowo
