Зміст книги
перейти до управління читачемперейти до навігаціїперейти до деталей бронюванняперейти до зупинок
NIEMAINIEBĘDZIE–WĘGLA
Wałbrzych
Tomiastojestjakrana,którejbrzeginigdysię
dokońcaniezrosły,chociażjestjużteoretyczniesucha,
aszwydawnowyjęto.Prawiekażdykrokiprawiekażda
rozmowakierująkuprzeszłości,którawcalenie
oznaczatutajczasuprzeszłego,alebiegniewłaściwie
równoleglezteraźniejszością.Adlawielunigdysię
tąprzeszłościąniestała.WWałbrzychunietrzeba
pytać,cozmieniłatransformacjaustrojowa,aniszukać
śladówprzemianzdokładnąmapąwrękach,
bonakażdymkrokunatykamysięnawyraźneślady
potym,cozniknęło,byzrobićmiejscenowemu(ale
częściej–niczemu).Rozmowy–itezaplanowane,
umówione,iteprzypadkowe,naosiedluczyulicy,gdy
nakwadransudasięzatrzymaćprzechodzącąosobę
ipoprosićoopowieśćomieście–wszystkiemająjedną
oś:niekończącysiękorowódmiejscirzeczy,którebyły,
alezostałyzlikwidowane,zmuszonedoupadku,
zamknięte,zdegradowane,zgniecione.Tobardzodługa
listanazw,któreniesąjednaktylkopustymi
dźwiękami,boichdesygnatyczęstonadalistnieją.
Tewszystkiezdaniazaczynającesięod„tukiedyś
stało...”natychmiastprowadząkuorganoleptycznemu
potwierdzeniu.Częstonadaljest,nadalstoi.Puste,
wypalone,zarośniętebylinami,rozkradzione,zasikane,
ogrodzonealbocałkowicieotwartedlawszystkich
wagabundów,zardzewiałe,wpołowiezburzone,
porzucone,zapomniane,wielokrotnieopłakane.
Obwieszonetabliczkami„wejściegroziśmiercią”,ale
wchodzisię,bosąrzeczygorszeodśmierci.Często
nadaltamtkwi,jakcierńwranie,jakcichutki,ale
upartywyrzutsumienia.Iniedajezapomnieć
–boiwWałbrzychuniktzapomniećniechce.
Chodzisiępotymmieściejakpopalimpseście
