Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przeczytałaoakcji„Podajksiążkę”promującej
czytelnictwoistwierdziła,żeidealniemożnatopołączyć.
Stądjejrytuał.Gdzieksiążkamożemiećwiększąmoc,jak
nieustópsamegoGutenberga?Dlakażdego,ktoznalazł
wtymmiejscuwolumin,musiałbyćtoważnyznak.Taką
miałanadzieję.Niemogławiedzieć,żeostatnitomik,
którytutajpołożyła,zostałzmoczonyprzezdeszczitrafił
dośmietnika.KilkainnychzawędrowałonadworzecPKP
izostawionewprzedzialepociągu,odbyłodługie
podróże,ażwreszciektośporzuciłjenaprzydworcowej
ławceczywpoczekalni.ZdrukarniJankiniewychodziły
żadnewielkiedzieła.Niedrukowałabestsellerów,
ajedynieksiążkiautorówobardzoznikomymtalencie.
Spojrzałananiewielkiwolumin,któryściskaławdłoni.
–
Papierowesłońce
–szepnęładomistrzaiułożyła
tomikpoezjinacokolepomnika.Abstrakcyjnewzory
naokładceniepozwalałyoderwaćodniejwzroku.
Naciemnymtleksiążkawyróżniałasięintensywnymi
barwami.Pewniedługotuniepoleży.Jankamusnęła
jąpalcami.Spojrzałanazegarekiruszyławąskąścieżką
wkierunkusamochodu.Nadszedłczasnaodwiedziny
urodziców.
Upodstawywzgórzaobejrzałasięzasiebie,jednak
pomnikzniknąłjużzadrzewami.Wzasadziemogłabysię
przyczaićzakrzakamiiobserwować,wczyjeręcetrafi
książka,alenigdytegonierobiła.Wolaławyobrażać
sobie,żeznajdziejąjakiśniepoprawnybibliofil.
Przedrodzinnymdomemzaparkowałapółgodziny
później.Furtkajakzwyklebyłazamkniętanatrzyspusty,
musiaławięcużyćdomofonu.Inaczejwejśćsięniedało.
Pochwiliciszęulicyprzerwałgłosmamy,trochę
zniekształconyprzezurządzenie,metalicznyilekko
drżący.
–Wchodź,córciu–powiedziała,kiedyupewniłasię,
