Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pragnąłmieć.Możnapowiedzieć,żewJance
skumulowałysięcechyżeńskieimęskieporówno.Jakby
każdyzrodzicówdostałto,czegooczekiwał.Jednakich
zadowolenieisatysfakcjabyłypołowiczne.Jankabyła
niczymjinijang.
–Odsmażęcikrokieta.–Matkaciężkowstała
ipodeszładokuchenki.Włączyłająisprawnymruchem
postawiłananiejpatelnię.Pochwilisłychaćbyło
przyjemneskwierczenietłuszczu,apokuchnirozchodził
sięprzyjemnyzapach.Stłumiłaromatbabki,alewedług
Jankibyłoidealnie.Wjejmieszkaniurzadkokiedy
pachniałojedzeniem.Niewielegotowała.Zregułyjadała
albourodziców,albowmieście.Łukaszkilkarazy
próbowałspecjalniedlaniejcośupichcić,aleniebardzo
mutowychodziło,więckolejnychpróbniepodejmował.
–Zapomniałamwziąćodtatydziennikdziadka–
powiedziała.–Aletakdobrzekarmisz,żechybaznów
gozapomnę.–Uśmiechnęłasiędomatki,ajużpochwili
wyglądałajakchomikzwypchanymipoliczkami.
–Niepodlizujsię.Samapowinnaśgotować,aniejeść
byleco.Kiedytysięustatkujesz?
–Mamo,przecieżjajużjestembardzoustatkowana.Nie
malujęwłosównaniebiesko,nieprzekłuwamsobie
językaaniniebiegamdodyskoteki.
–Przecieżwiesz,ocomichodzi.
–Wiem,wiem,aletyteżwiesz,żejanieztych,
cochcąsiębawićwpieluchyiniańczyćdzieci.Niekażda
kobieta…
–Jasiu,każdakobieta,uwierzmi.Wcześniejczypóźniej
pożałujesz.
–Niepożałuję,mamo.Bezobaw.Musiszsięztym
pogodzić.
–Jakmamsiępogodzićzfaktem,żeniebędęmiała
wnuków,co?
–Normalnie.–Wzruszyłaramionami.–Kochaszmnie?
