Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Usiadłemprosto,czując,żezanosisięjednak
napoważnąrozmowę.Graysonpatrzyłnamnie
wyczekująco.Samniebyłaniołkiem.Lubiłsięzabawić
iimprezować,alejakimścudemjegozdjęcianigdynie
trafiłydogazet,abyłtylkotrochęmniejprzystojnyode
mnie.Wysoki,wysportowany,czarnowłosyioniebieskich
oczach,nadktórymirozpływałysiękobiety.Kiedybyło
trzeba,miałpoczuciehumoru.Terazjednakbyłrównie
poważnyjakLarry.
–Tonibycomamzrobić?–zapytałemgo.–Nieproszę
reporterów,byzamnąchodzili.
–Welshchce,żebyśzrobiłsobieurlop–powiedział
Grayson.
***
Wysiadłemzwindy,rzuciłemuśmiechsekretarce
izapukałemdodrzwigabinetuWelsha.Pousłyszeniu
„proszę”wszedłemdośrodka.
–Urlop?–syknąłem,zwracającsiędosiedzącego
zabiurkiemmężczyzny.–Chybażartujesz,Larry.
Welshzdjąłokularyipotarłoczy.Spokojniewskazał
mikrzesłonaprzeciwkosiebie.Usiadłemzatem,alenie
zamierzałemmuodpuścić.Niebrałemurlopuoddobrych
parulat.Nieczułempotrzebyodpoczywaćodpracy
iterazniechciałemtegozmieniać,ajużnapewnonie
podnaciskiem.
–Tony,wszystko,corobisz,wpływananas–rzekł
zopanowaniemLarry.–Iniechodzitylkootwojąpracę.
